Sesleniş

Bugün bayram. Biliyorsunuz değil mi uzaktaki yakınlar? Telefonu kaldırıp numaraları çevirmek ve duymak istiyoruz sesinizi ve fakat bilmiyoruz numaranızı. Alan kodu nedir gittiğiniz şehrin?

Yakın olsa atlasak arabaya gelsek yanınıza lakin adresi bilmiyoruz ki:( Giderken öyle acele ettiniz ki canlar, elimize adresinizin yazılı olduğu bir kağıt sıkıştıramadınız...

Kim sorsa sizleri, cevabımız suskunluk... Eğiyoruz başımızı ve sol tarafımızı ovuşturyoruz elimizle ama ne çare... Gözlerimizi kaçırıyoruz herkesten cevabı gözlerimizde gizli çünkü. Anlamasınlar ve gerçeği çarpmasınlar yüzümüze diye belkide...

Saklıyoruz herkesten, sizlerden bi haber olduğumuzu ama sizlerin suçu bunların hepsi!!! Sizler hep " Ben burdayım, gitmeyeceğim, sizler benimsiniz ve bende sizlerin, hele sizsiz asla gitmem" derdiniz. Gittiniz, hemde sözünüzü tutmadan! Hiçbirimizi tutmadan elinden gittiniz!

İçten içe kırgınlıklarımız var sizlere ama diyoruz ki yine de her gidenin ardından" bir bildiği vardır elbet. " Var mı gerçekten bir bildiğiniz? Yoksa biz kalanlar kendimizi mi kandırıyoruz? Yoksa bizlere mi küstünüz ey gidenler? Sizleri çok mu incittik farkında olmadan, bu hayat koşturmacasında ihmal mi ettik yoksa?

Ne keskin bir cezadır bu gidişler?! Tamam bizler çektik cezamızı! Artık dönsün tüm bilinmezlikte yolculuk yapanlar. Pişmanız desek, terkettiklerinizi affedin desek? Nolur diye yalvarsak, diz çöksek? Ya bir adres yollayın biz gelelim ya atlayın sizler gelin ve fakat hiç gitmemek şartıyla, tek bilet alın geri dönüş olmasın.

Gelin ve her günü bayram kılın. Gelin ve her gün huzur, mutluluk dolsun.

Evet mi diyorsunuz yoksa? :) Haydi o zaman! Dönün terkettiklerinize yeniden gittiğiniz uzaklardan.

Umudumuz tükenmez size dair...