Sesleri heyecandan titriyordu

Eksik kalmış bir ziyaretimizi tamamlamak üzere 14.03.2008 günü 5 arkadaş Güllük Belediye Başkanı Sayın Yavuz Demir’i ziyarete gittik. Sekreteri içerde ziyaretçileri olduğunu ama bizim de içeri girebileceğimizi söyledi.

Onları Güllük Belediye Başkanı Sayın Yavuz Demir’in odasında gördüm. Biz içeri girince önce ürktüler. İstemlerini Yavuz Demir’in kulağına fısıldadılar.

Üç öğrenciydiler, ikisi kız biri erkek. Güllük İlköğretim okulu 2. sınıf öğrencisiydiler. Üçü de ürkek bir ceylan gibiydi ama ne istediklerini biliyorlardı. Öyle ya üçü de bu ülkenin geleceği idi ve istekleri geleceğe doğruydu. Basitti ama anlamlıydı.

“Biz ağaç dikmek istiyoruz. Siz bize nasıl yardım edersiniz?” diye soruyorlardı, gözlerinde yanan ışıkla…

Biz geleceği onlardan miras almıştık ama onların istediği gibi koruyamadığımız endişesini onlar da duyumsamışlardı. Kendilerine doğayla barışık bir evren yaratma çabası içindeydiler.

Biz de en az onlar kadar heyecanlandık duyarlı isteklerine. Güllük Belediye Başkanı Sayın Yavuz Demir’in odasında açıp evrene gülümseyen bir çiçekti, çevrelerini aydınlatan bir güneşti bu çocuklar artık. “Biz ağaç dikmek istiyoruz. Bize nasıl yardım edersiniz?” diye soran yürekleriyle…

“Hangi ağaçları dikmek istersiniz?” diye sordu Yavuz Demir. Gözlerindeki ışıltı daha da artarak: “Akasya, çam, meşe, kayın” dediler.

Yavuz Demir hemen telefona uzandı; “Ağaçların ismini de öğrenmişler ve ne istediklerini biliyorlar. Sizin bu öneriniz beni öylesine mutlu etti ki, hemen Milas orman müdürlüğünü arıyorum ve derhal istediğiniz tüm fidanları temin ediyorum. Ama bu ağaçları hep birlikte dikeceğiz. Söz mü?”

Çocukların bu duyarlı isteği bizleri de mutlu etmişti. “Biz de sizinle birlikte ağaç dikmek istiyoruz. Bizi de yanınıza alır mısınız?” diye sorduk. Yüzlerindeki gülümseme ve yüreklerindeki heyecanla; “Elbette” dediler.

Yavuz Demir’in Milas Orman Bölge Şefliği ile telefon görüşmesinden sonra bölgemizde dikilmesi uygun olan ağaç fidanları belirlendi ve belediyenin bir arabası ile alınması kararlaştırıldı.

“Size bu duyguları aşılayan öğretmeninize ve annelerinize, babalarınıza yürekten selamlar. Çocuklar girdiğinde ailelerini sordum. Hepsi bana kendilerini annelerinin ismi ile tanıttılar. İşte bu bile toplumumuzda kadınların yerinin ne denli büyük olduğunu göstermiyor mu? Bu söylemleri beni çok duygulandırdı. Gelecekte sizleri büyük başarılar bekliyor. Sizlere de çok teşekkür ederim çocuklar. İstekleriniz için her zaman size kapım açık bunu hiç unutmayın.”

Geleceği yapılandırabilme umudunu yüreklerinde taşıyarak başkanın yanından ayrıldılar.