Sessiz isyanın yansımaları (5)

SON NOKTA!!

Gözün aydın! Noktayı koydum mektubun sonuna!

Yok! Mektubun sonuna değil, hayatımızın yoluna!

‘’Artık mum yak da ara’’……

Hayır! Asla karışmam, ne gelişine, ne de kalışına,

İster gelsin işine, ya da ister gelmesin!

Bunu sen istedin!

Ne ekersen onu biçersin.

Buğday ekersen buğday, rüzgâr ekersen fırtına biçersin.

Sen de gülüm! Ektiklerini biçiyorsun birer birer,

Hayatı yaşamak, bundan böyle bana kaldı,

Bakmayacağım, ardımda bıraktıklarıma,

SAKIN! Aldanırım da sanma pişmanlığına,

Özgürlüğümü ilan ediyorum, bundan sonra!

Beklersin!

Beklersin, yanıp yakıla,

Belki buradayım, belki çok uzaklarda.

Aldım vicdanımı karşıma!

Muhasebesini yaptık, tüm yaşanmışlıkların, uzun uzadıya, tartışa tartışa! Sonunda!

‘’Haklısın, söyleyecek hiçbir şey yok sana’’

Dedi ve sordu. Son kararın mı? Kesin mi?

‘’Testi doldu, doldu da taşıyor. Çatladı sızıntı yapıyor.’’ Dedim.

Bilemem? SEN! Bundan sonra ne yaparsın?

Bu noktaya kadar, çok mücadele verdim inan.

Belki farkındasın! Belki farkın var sanırsın!

Gülerim haline!

Yanılırsın!

Yanılırsın!

Gözünün önündeki gülü soldurup, sonra ne zaman açacak diye beklersin.

Soldurmadan önce düşünecektin! Çok beklersin!

Bu günden itibaren! Sitem! Ah! Vah! İstemem asla!

Başarılarının devamını dilerim, benden sonraki hayatında.

NE MUTLU! Çiçekleri görebilen gözlere,

Yok ÇARE! Bakıp da göremeyenlere!

Değer ver, kıymet bilene,

Bilmeyene de SEN BİLİRSİN de,

İnanma sakın! Verilip de tutulamayan sözlere,

BİL Kİ! Kim ne ederse KENDİNE!

Üzülme! Asla üzülme!

Yıllarını birlikte geçirdiklerin gelir yardımına!

Benden de sana son nokta!

Eşin/di( Artık değil! Hiç heveslenme!)

Tarih: Belirsiz


Yazarın okuyucuya notu: Bu mektuplar, gerçek bir yaşam öyküsünden kurgulanarak, sizlere yansıtılan küçücük bir özetidir. Niye kaleme aldığımın sebebi ise; Ne yazık ki! Ataerkil ve erkek egemen toplumumuz içerisinde, bunları yaşayan sayısı, azımsanmayacak kadar çok kadın mevcut.(Dırdır yapan, müsrif, çalçene olanları saymıyorum.)

Kurulduğu andan itibaren, aile birlik ve bütünlüğünün her iki insan tarafından korunup, sürekliliğinin sağlanması gerektiğine ve tek kişinin bu yükü üstlenmesinin haksızlık olduğunu düşünüyorum.

Mektupların içeriği, bir tek kişiyi bile, düşünmeye sevk etti ise, ne mutlu bana.

Ayşen Arslangiray 

15.5.2011/İstanbul

http://blog.milliyet.com.tr/sessiz-isyanin-yansimalari--1-/Blog/?BlogNo=303402

http://blog.milliyet.com.tr/sessiz-isyanin-yansimalari--2-/Blog/?BlogNo=303756

http://blog.milliyet.com.tr/sessiz-isyanin-yansimalari--3--sitem-/Blog/?BlogNo=304223

http://blog.milliyet.com.tr/sessiz-isyanin-yansimalari--4-/Blog/?BlogNo=305743