Sessizliğin sesinin gürültüsü

Sessizliğin sesini dinleyen varmı.. İnsanı çıldırtan bu duruma tanık olanınız oldu mu bilmiyorum, fakat ben dinlerim ara ara daha doğrusu o kendini zorla dinletir... Dinlettiriyorda.

O an kulak zarını patlacak,hoşuna gitmeyen , kulağını tırmalayan gerçek sesleri arar olursun.. Keşke sessizliğin sesi yerine o gerçek sesler olsa razıyım dersin .. Çünkü rahatsızlık duyduğunda dinlememe hakkına sahipsin..Fakat sesizliğin sesini dinlemeye mecbursun mecbur eder insanı....

Özellikle de yatağına uzanıp gözlerini tavana diktiğin anda sessizliğin sesi gürültüye başlar. Seni de farkettimi bu şekilde bırakmaz yakanı sabaha kadar.. Bekler herkesin uyumasını,sokaktaki trafiğin susmasını, ortalığın sessiz anını kollar fırsatını bulunca da ortaya çıkar.

Gözlerini sımsıkı kapatırsın,gözlerin acır artık sıkmaktan,kulaklarını tıkarsın yine gitmez üstüne üstüne gelir. Sen duymak istemedikçe o daha fazla uğuldamaya çınlamaya şekillenmeye başlar kulaklarında.

Sessizliğin sesi çıldırtır insanı, sus dersin susmaz, git dersin gitmez. Debelenir durursun yatağın içinde.Bir sağa dönersin bir sola.Dinleyeyim peki seni dersin pes edeyim dersin, bu sefer de duymadığın yeni yeni sesler gelir kulağına.

Bir ara sağır mı oldum acaba dersin? Fırlayarak yatağından doğrulursun korkarak... sakinleşir tekrar denersin uyumayı.Yine olmaz...

Sessizliğin sesiyle mücadelen sürer gider böyle biri yenik düşene kadar.. O gittiğinde de artık sabah olmuş, ortalık aydınlanmış, benim gözlerimde uyku ve sokaklarda korna sesleri insan sesleri başlamış olur ....

Sessizliğin sesi sussa da susmasa da farketmez artık..

Sevgiyle kalın....