Sessizlik bir çığlık Anne anne anne...

Seni o kadar çok seviyorum kii...

ilk başlardaki kırgınlığımda geçti artık niye gittin neden bıraktın bizi böyle yapayalnız diye sormayacağımda..
sadece ufak ufak kareler var gözümün önünde anne denilince , kar denilince, ölüm denilince taa içime dokunan canımı yakan kareler...
Birlikte uyanılacağına inanılan ve daha birçok hayallere gebe bir gecenin sabahında annesiz uyanmak...
Bir yanın eksik gibi değil bir müddet nefes alamadan yaşamak gibi birşey...
hayat devam ediyor cümlesiyle krizlere girmek, neden, niye, kime devam ediyor hayat sorularıyla boğulmak hayatta..
ölüm...insanoğlunun elini kolunu bağlayan çaresiz bırakan tek ve en acı gerçek...
ama annenin ölümü... derin sessizlik...
ne desen boş hayaller, planlar, yaşanmamış hayattan geriye kalan 2 kız evlat 4 yıldır eşinin yasını tutan , gözyaşlarıyla ağlayabilen muhteşem baba, eş..
Ne seneler duruyor gidenin arkasından , ne saatler , ne de günler..
Bakıyorumda o karlı geceye 4 yıl geçmiş üzzerinden yaşanmamış 4 yıl..
çok küçükken gazetede bir 4 lük görmüştüm içim cız etmişti okurken..şükretmiştim sevdiklerimin hayatta olmasına ama nedense aklımda kalmış...çok garip ama bir annenin arkasından yazılmış bir taziye yazısı bu kim yazmış , ne zaman yazmış bilmiyorumama bildiğim tek şey canı yanmış bir kız tarafından annesine yazıldığı gerçeği beni ilgilendiren kısmı..
''karlar yağdı üstüne ben dondum,
Yağmurlar yağdı üstüne ben ıslandım,
Rüzgarlar esti; ben üşüdüm,
ve.. aradan yaşanmamış 4 yıl geçti..
Sen.. orada Ben.. burada yokuldum annem...''
Evet.. tam tamına 4 yıl..
yaşanmamış , yaşanamamış 4 yıl..
Şuan 24 yaşındayım hani şu gençliğin baharı diye tabir edilen yaşta..
Sevdiğim biri var hayatımda ...onunda sevgisinden eminim...muhteşem biri.. sorarsan evet mutluyum..
kardeşim büyüdü bıraktığında 8 yaşındaki minik kızın şuan 12 yaşında 6.sınıf öğrencisi... mutluyum..
babam.. canım babam bıraktığın gibi ama hüzünlü ve daha da duygusal öncekinden yalnız olduğunu düşünüyorum üzülüyorum ama böyle bir eş seçip bize muhteşem bir baba bıraktığın içinde mutluyum..
Ama tüm mutluluklarım yarım sensizken anne...
içimde ufacık bir çığ gibisin gün geçtikçe acın büyüyor içimde...
Beni gördüğünden eminim , hissettiklerimi hissettiğinden de ama
içimde çığlık olup boğazımda düğümleniyor yokluğun...
Anne diyorum Anne, Anne, Anne duy sesimi!!!
Seni çokkkk seviyorum..