Sev

Sevmek insan işidir.

Ciddi iştir sevmek. İtinayla seveceksin karşındakini.

O dokunduğunda sen eriyeceksin.

Öyle sevilecek ki sonra, sevilişinden dünya eriyecek.

Çekinmeyeceksin hiçbir şeyi yapmaktan.

“Onu yapmadım” diyecek bir şeyin olmayacak.

Kapıda nöbet tutmak icabettiyse o gece, tutacaksın.

Elini öpüp alnına koymasını da bileceksin, o eli sıkıca tutmasını da.

Sen şanslı değilsen onu şanslı yapacaksın ki bu hayattan göçüp giderken senin adın sayıklansın.

Verdiğin emeğin karşılığını beklemeyeceksin.

Beklersen üzülürsün.

Üzüleceksin de.

Gözyaşı olmadan sağlam adım atılmaz.

Öyle ağlayacaksın ki, seni ağlatmaktan korkacak.

Senden vazgeçmesine izin vereceksin.

Yeri gelecek sen vazgeçmiş gibi yapacaksın.

Geçmeyeceksin ki, sensizliği de tatsın.

Yazdıklarını okusun isteyeceksin ona çok uzun gelecek.

Sesini çıkarmadan daha kısasını yazacaksın.

Onu sevmeyi anca bu kadar kısa anlatabildiğini söyleyeceksin.

O bağırıyorsa sen başını öne eğeceksin.

Ezdirmek değil o konuşurken, sen susacaksın.

O çekilmez bir adam da olsa sen onu idare etmesini bileceksin.

Huyunu suyunu, neyi sevdiğini, neyi sevmediğini bir sen bileceksin.

Her gün biraz daha candan biraz daha iyi seveceksin.

Telefondaki sesi telefon kapanmış da olsa kulaklarında olacak.

Bir tek o ses böyle yapacak tüylerini.

Yaşın kırkı da geçmiş olsa parmaklarının ucunda kalan kokusu gitmesin isteyeceksin.

Sevilmeye layık tek kişi o kalacak.

Sevmek muntazam iştir.

Planlı iştir.

Attığın adıma dikkat ettirir.

Sevmek güzel mesele.

Herkese nasip olmaz sevmek.

Olduysa tutacaksın.

Bırakmayacaksın.

O sevilmekten bıkacak, sen usanmayacaksın.

Öyle alelade bir fırtına yıkmayacak seni.

Başkasından duyduklarını ilk defa duymuyormuş gibi yapacaksın.

Kimsenin içinde ağlamayacaksın.

Sana ihanet ettiğini bilsen,

Bir bildiği vardır diyeceksin.

Gururu koyuyorsan karşına,

Sevmekten bahsetmeyeceksin.

En güzel yemeklerini ona yapacaksın sen.

Ellerine sağlıklar okunacak.

O sağlıklı eller, yaşlandığında ona bakacak.

Onun annesi senin annen olacak.

Onu doğurduğu için teşekkür edeceksin ona her baktığında.

O hiç kıymet de bilmese sen tüm satırlarını ona yazacaksın.

Haberi de olmasa bekleyişinden, bekleyeceksin.

Seven sensen eğer yalnızca sen kırılacaksın.

Kendini hep sen onaracaksın.

Herkes Piraye doğmuyor.

Sen Nazım doğacaksın.