Sevda

Hayat denilen yaşam da, mendilin alı’na sevdalanırsın,
Mendilin alı da, moru da, rengârengi de olur mu? Sevda da dersin.
Sevda, ya… Önemli olanı mendilin alı’dır ; SEN’ce
Alı’sına, rengarenklisine değil de, sahiplenirsin sevdana.

Mendilin moruna, yeşiline, beyazına bakmadan,
Sevdanın rengi  mi aranır?  Seversin, Alı’nı.
Ben’ce, mendilin alı, gökyüzünde yıldızların her biri,
Yeryüzünde, yaşanılan mevsimin tümü,
Sabahın, seher yıldızı, gecenin ay ışığı.

Dinlenen her şarkının ana teması,
Seyredilen filmlerin, en renklisi,
Okunan şiirlerin, gece kraliçesi,
Yazılanların,  gönderilmemiş mektupların; sevdasıydı.
Sevda bu ya; hüznün de, tek tesellin,
Sevinç de, sol yanın, kor ateşin alevi,
Ağladığın da, gözyaşının mendili, sandığın.

Sevda denilen şey ; ne mendilin alı, ne yaşamın rengi,
Ne de sabahın, seher yıldızı, gecenin ay ışığıymış; meğer.
Bir gün, çıkıp gelen sevda bulutu sandığın,
Sol yanını, eritip bitiren, yağmur damlasının, kar haline dönüşen,
Damların, dolu haliyle, hayat iklimini felce uğratan, allı, pullu bir yalanıymış.
Sevdan…

 https://www.youtube.com/watch?v=cZ2X_ZKu78E

Sedat Çalışkan