Sevdim seni

sevdim seni
yaşamakla ölmek arasında
ince çizgide
tüm cesaretimle
en masum gözyaşımla
parça parça ederken yüreğimi
yerlere atarken ezerken de
sen bana sırtını çevirip giderken de...

ayrılığa mahkum ederken beni
yalın halimle
sessiz dilsiz karşında ezilirken

yalnız kalırken karanlık odalarda
dualarımla
senli hayallerimi kırarken de
yarınlarımı düşünmeden bugünümde
mutlu olmayı isterken
hüzün denizi içinde
boğulurken sevdim...

yudum yudum susarken
konuşmak isterken karşında
gücümün yettiği kadar
sesimin çıktığı kadar
avaz avaz bağırırken
sen sevdiğimi duymadan
her haraketinde
beni öldürürkende sevdim

sigara dumanında
yavaş yavaş ölürken
zindan gibi odada bir başıma otururken
senli anıları tekrar yaşarken
her kahkahama acı karışırken
ellerini tutmadan dizinde yatmadan
aynı mekanda hasret kalırken
mazinin defterini kapatmak isterken
her bir hatıra içinde seni bulurken sevdim..

sevda şiirlerini yazarken
hece hece seni anlatırken
mısrada senli düş kurarken
satır sonuna nokta koymadan
sevdam devam etsin
bitmesin bu hikaye derken sevdim

çocuklarımın başını okşarken
seni onların kokusunda bulurken
tertemiz yüzlerinde sevdayı görürken
onlar düşüp dizleri kanarken
yüreklerindeki acıda buldum seni

deftere yazı yazarken
seni buldum
kara kalemin her çizgisinde
koşarken oynarken
kocaman babam var diye güvenirken
sırtındaki güvende buldum seni

aminlerle
el açıp yüz sürdüğüm
namazda duamsın
çıkarsız yalansız
ayrılık kokan günlere inat.

sevdim seni

meyzem