Sevemiyorum

Hangi dinden, hangi milletten, hangi ırktan, hangi mezhepten, olursa olsun, hangi partinin üyesi, hangi grubun mensubu, hangi konumda, hangi durumda ve uğraş alanında olursa olsun sevemiyorum.

 

Eşim, dostum, arkadaşım, konu- komşum, tanıdığım da olsa tanımadığımda bir şekilde eylem ve söylemine  şahit olduğum kim olursa olsun!

 

Şekli ne olursa olsun, küçük büyük, kime karşı olursa olsun, ruhsal ya da fiziksel bir cana   şiddet uygulayan,

Zalimce zulmeden,

Hak ve hukuk ihlali yapmayan dahi olsa, yapılana kayıtsız kalan,

Özgürlüğün sınırsız bir kavram olmadığını kabul etmeyen, kimsenin  özgürlük  sınırının karşısındakinin sınırlarını ihlal edemeyeceği  gerçeğini kabul etmeyen.

Bulunduğu konumu  bir kısım insanın yararına diğer kısmın zararına ya da  huzurunu bozmaya yönelik kullanan,

Vatan ve milletin bölünmez bütünlüğüne zarar verecek iş ve eylemde bulunan,

Yalanla hileye başvurarak bulunduğu konumu koruma çabasıyla her yol ve hareketi kendisine mübah sayan,

Yönetim ve denetim konumunda bulunanların, DOĞRU YÖNETİM  şekli  için gereken donanıma sahip olabilmeye  emek vermek yerine  İ-DA-RE  ederek gününü doldurmaya çalışan,

Vatan ve milletin milli değerlerine hakettiği önem ve değeri vermeyen,

Gerçek dindara sonsuz saygı duyarken, din istismarı yapan,

Halkının  manevi değerleriyle alay eden,

Bilgisi ve yeteneği, olup da paylaşmayan her kim olursa olsun

 

SEV(E)Mİ-YO-RUM!..

 

Aynı şekilde din, dil, ırk, mezhep ayrımı yapmadan, sadece  yaradanın  yaşama hakkı verdiği her Canlıyı seviyorum. Tabi ki koşulsuz sevgi olamayacağının bilinciyle, her şeyin  herkesin yeri ve değerinin farklı olduğunu da  unutmadan, yaşam hakkına saygıyla  yaklaşıyor, hak ve özgürlüklerini önemsiyorum.  Bu anlamda Anlama ve empati yeteneğimi geliştirmeye çaba harcıyorum. Geldiğimiz  noktadan utanç duyuyor  kendimi  de bu  durumdan sorumlu hissediyorum,

 

Vatan evimizdir bizim, polis  ve asker koruyucularımız, oysa şimdi karabasan oldu,  kendini en güvenli ve korunaklı hissettiği yerdir evi   insanın, evinde  güven içinde olamayan insanın kolu kanadı kırılarak yuvadan atılmış kuş dan farkı kalmaz, Yönetenler, evinde rahat uyuyabilmesine imkan vermediği  halkının  en  güvendiği dağlarını sis bulutlarıyla  kaplayıp, tutunduğu tüm dalları kıracak kadar öfke seline kapılmışsa eğer, kim olursa olsun bu vebalin altından kalkamayacaktır.

 

Adam Gibi Adam Olmak

 

Çevrende herkes şaşırsa bunu da senden bilse

sen aklı başında kalabilirsen eğer

herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır

hem kendine güvenebilirsen eğer

 

bekleyebilirsen usanmadan

yalanla karşılık vermezsen yalana

kendini evliya sanmadan

kin tutmayabilirsen kin tutana

 

düşlere kapılmadan düş kurabilir

yolunu saptırmadan düşünebilirsen eğer

ne kazandım diye sevinir

ne yıkıldım diye yerinir

ikisini de önem vermeyebilirsen eğer

 

söylediğin doğruyu ve gerçeği büken düzenbaz

kandırabilir diye safları dert edinmezsen

ömür verdiğin işler bozulsa da yılmaz ve

yeniden koyulabilirsen işe

 

döküp ortaya varını yoğunu

bir yazı turada yitirsen bile

yitirdiklerini dolamaksızın diline

baştan tutabilirsen yolunu

 

yüreğine, sinirine “dayan” diyecek

direncinden başka şeyin kalmasa da

herkesin bırakıp gittiği noktaya

sen dayanabilirsen tek başına

 

herkesle düşüp kalkıp yine de erdemli kalabilirsen

unutmayabilirsen halkı krallarla gezsen de

dost da düşmanda incitemezse seni

ne küçümser nede büyültürsen çevreni

 

her saatin her dakikasına

emeğini katarsan alın terine

hakçasına bölüşürsen vicdanındaki adaleti

her şeyiyle dünya önüne serilir

korktuğun yerde el öpmez

hükümran olduğun yerde ezmezsen

oğlum adam oldun demektir

üstelik ADAM GİBİ BİR ADAM.

 

Şiir: Rudyard KİPLİNG (1865-1936)

Şiir çeviri: Bülent ECEVİT