Seven kıskanırmış

Aslına bakarsanız, öyle: " Ay çocuğum bugün 25 kere kaka yaptı ", yok :" Aman da kızım tükürük saçtı " gibisinden, okuyana hiçbir faydası olmayan her türlü detayı sağda solda paylaşan " Buldumcuk abla "lardan değilim. Ve fakat içimden gelince bu yazıyı yazmak, tutmadım kendimi...

Bir kere kıskanmak deyince aklıma, hemen Hakkı Bulut abi ve onun adeta bağımsızlığını ilan etmiş aerodinamik kaşları gelir. Yapı olarak da öyle: yok Ayşe'nin sevgilisi, yok Fatma'nın kariyeri gibisinden kıskançlıklarım hiç olmadı... Ama mesela sevdiceğimi kıskanırım- tabi kıvamında-... Paylaşmak istemem haliyle. Tehlike arz edebilecek herhangi bir durumda, yılların ' Kendi halinde heavy metalcisi Didem 'i gider, yerine turkuaz rengi payetli abiyesiyle: " Ssssana yan baghanın gözzzzleriniğ oymassssam namussuzuumm!!!" diye çemkiren kadırgalı Didem kişisi gelir. Aynı şekilde sevdiceğim de kıskanır beni... Onun bu -yer yer saçma da olabilen- kıskançlıklarına da alışmıştım ki, evin üçüncü bireyi de bu konuda genlerini babasından aldığını kanıtladı blogçuğum

Aramızda taş çatlasın 100 metre mesafe bulunmasına rağmen sık sık görüşemediğimiz arkadaşlarımız var. Yeni de çocukları oldu Allah bağışlasın, bööyle sevimli, sakin bir Efe'cik..( cucccuk yapıp tahtaya vuruyoruz ). İşte hem bebeği görürüz hem arkadaşlarımızla vakit geçiririz diyerekten kızımızı da alıp oturmaya gittik geçen... Hanımefendi kaprisli bir velet olduğu için yürütecini de kaptık tabi. Efenim ilk yarım saat, bir İnci klasiği olan: " Anam babam ve babaannemler dışında herkesi yadırgarım ülen!! " şenlikleriyle geçti. ( Öyle şımarıklık ağlaması da değil he, bildiğin gözyaşlı sümüklü ağlıyor çocuk ) Efe bebeğin oyuncaklarıyla, reklamlarla felan sakinleştirdik kendilerini... Biz de Nagihan'la ( ki çok sevdiğim bir arkadaşımdır efenim, kendisine el sallıyorum buradan, öpücük felan yapıyorum ) sohbet edip çay içmeye çalışıyoruz ( Anne çayı..Çocuk için koştururken 5 dereceye kadar soğumuş çay ) " Hadi " dedim, "Efe oğlanı biraz kucağıma alayım seveyim "... Bebişi saçma subuk şarkılar ve oyunlar eşliğinde gezdirirken, bir çift delici bakışı üzerimde hissettim blogçuğum...

Bu: "Ters bakış" denilen şey de genetik bence... Aynı o sevdiceğimin sinirlendiği anlarda fırlattığı açık kahverengi oklardan... Normalde reklamlar varken TV'de; eve Kızıl ordu korosu bile gelse, kızım istifini bozmaz.... Ama o bakışların saniyesinde yürütecini üzerime sürdü, " Beni al!" dürteklemesiyle bacaklarıma yapıştııı... Anam bana bir denyoluk geldi afedersiniz..."Aaa kıskandı" diyerekten. E tabi Efe bebeği annesinin güvenli kucağına teslim ederek hanımefendiyi aldık kucağımıza... Zerre abartmıyorum, bir yandan eller böyle pıtı pıtı yüzümü tokatlıyor ve gözlerinde: "Anne akıllı ol, adam ol..senin çocuğun benim, başkasını sevemezsin anladın?... Hadi koçum, hadi canımbenim" bakışları... Bir yıl önce karnımda break dance yapan, ultrasonlarda çekmesene kardeşim dercesine jinekoloğumu döven minnoşa bak sen... Bu çocuklar hakikaten bu kadar çabuk mu büyüyorlar, yoksa bizler mi küçülüyoruz karşılarında anlamadım ki ben..( ay bir an aklıma Ayşe Arman ablanın: I said saçlar no dedim yazısı geldi de, tansiyonum düştü...Yok yok abi o tarz birşey yazmak istememiştim..en iyisi toparlayalım ).Resmen ayar yedim kendi çocuğumdan anlayacağınız...

Kıskançlık ölçüsünde olunca ilişkilere iyi gelir derler... Açıkçası kızımla geçirdiğimiz bu ufak fırtına, gayet iyi geldi bana blogçuğum. Kendimi böyle ne bileyim bi'şey sandım, sevindirik oldum. O lohusa depresyonu denilen 40 kollu canavarın kollarındayken, hep " Kızım beni tanımayacak, sevmeyecek" diye ağlayıp bunaldığım için olabilir belki de diye düşünüyorum. Tüm kıskançlık krizlerimizin böyle zararsız ve de sevimli olması dileğiyle efenim, bol güneşler...