SEVGİ, ANLAMAK, VİCDAN

Bu dünya farklılıkları insanları sabitleştiriyor, yolumuza bakmadan araba kullanmış gibi kaza yapıyoruz suçu başkalarında bulup vicdanı rahatlatıyoruz. Kolay yol bu ya ben suçluyum diyen insan azlığında doğruyu bulmak zor.. Bu dünya çok korkunç oldu. Kendimizi yoklayalım  her geçen gün eski  zamanlarda yaşamayı daha çok özlüyoruz..

 

Eğitimde ne olsada insan şekline geçiş olsa,  Anne babalar öğretmeyi bıraktımı..  care yok, derslere sevgi, anlamak,  vicdan katılsa, 

 

SEVGİ,insanı bir kimseye ya da şeye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten içsel duygu, sevme duygusu.

 

ANLAMAK, bir sözün, sözcüğün, bir simgenin, bir olay, olgu ya da davranışın ne demek olduğunu, neyi gösterdiğini kavramak.

 

VİCDAN, kişiyi kendi davranışlarıyla ilgili olarak bir yargıda bulunmaya yönelten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerinde dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan, kişiye doğruyu ve iyiyi yapma yükümünü de yükleyen içsel güç.

 

Almanya’da bir lise müdürü, her eğitim öğretim yılı başında öğretmenlerine şu mektubu gönderirmiş.

 

“Bir toplama kampından sağ kurtulanlardan biriyim. Gözlerim hiçbir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü. İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettiği gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarının vurup yaktığı insanlar.

 

Eğitimden bu nedenle kuşku duyuyorum. Sizlerden isteğim şudur. Öğrencilerinizin insan olması için çaba harcayın. Çabalarınız bilgili canavarlar ve becerikli psikopatlar üretmesin. Okuma yazma, matematik, çocuklarınızın daha fazla insan olmasına yardımcı olursa ancak o zaman önem taşır.”

 

Katiller vardır ellerinden kan akar, katiller vardır ismi geçmez, katiller vardır insanı keşke ölseydim dedirttir bu katiller olmasın herşekildeki piskopat katiller yetişmesine izin vermeyin.

 

İnsanın içine şeytan girdiyse,  sinsiliktir sezgisi, kötülüktür doğrusu, 

 

Benim umudum yok bu döngünün değişmesinden her geçen gün bellikte, bencillikten insandaki vicdan kaybolduğunu seyrediyorum... Kimsenin ölüm saati belli değil. Unutmasak hepimiz ölüceğiz kimse sağ kalmıyaçak yanımızda gelen yaptıklarımız yaşadıklarımız.