Şu günlerde bol bol narenciye tüketmemiz lazım. Ortalıkta dolaşan mikroplara karşı silahlanmalıyız ki ansızın vurmasınlar bizi. Kaybetmeden anlamıyoruz sağlığın kıymetini. Ağır bir grip yaşadım, yaşıyorum bu hafta. Öyle ki ağrımayan kemiğim, eklemim kalmadı bedenimde.

İyilieşiyorum. Oğlumun o minicik avuçlarında hissediyorum yüzümü, açıyorum gözlerimi ve daha da iyileştiğimi hissediyorum. Üşenmemiş gitmiş ellerini ısıtmış petekte ve gelip yüzümü ısıtıyor benim. Ya diğer oğlum...Ballı ılık süt hazırlıyor bana anneciğim iç bak bu çok iyi gelir sana diyerek. Ben nasıl iyileşmem sevgili dostlar, gözlerim yaşararak iyileşirim hem de...

Bilirim ki çocuklar sevginin kokusunu alırlar. Sevgiye yakışan cümleleri bilirler, davranışı görürler. Ben balım derim çocuklara, çocuklarıma. Aşkııııım derim ağız dolusu. Meleğim derim onlara. Bilirim ki; Allah'ın dünyaya gönderdiği meleklerdir onlar. Ve emanet olduklarını bilirim. VİCDAN VE ALLAH KORKUSU OLAN HERKESİN BİLMESİ GEREKTİĞİ GİBİ.

Şebeğim derim sevimliliklerine. Kıpır kıpırlıklarına, minik yaramazlıklarına çok yakıştırarak "seni şebek seni" der, öperim o tombiş yanaklarını, kaşlarını, gözlerini en çok da gıdıklarını, hem de koklayarak.

Büyüyorlar
Hem de öyle çabuk büyüyorlar ki.
Çiçek gibi
Ben de büyüyorum onlarla birlikte.
Aşkın binbir dilini öğretiyorlar
Sevgiye yakışan cümlelerle
Köprülar kurarak
Bir kalpten bir kalbe
Öğreniyoruz sevgiyi, aşkı
Yaşıyoruz
Kazanacağız bu savaşı
SEVGİ İLE BİTİRECEĞİZ KİMSESİZLİĞİMİZİ
Biliyorum.
Ve bu günlere güleceğiz gelecek günlerde
Ağız dolusu...

Büyüdüklerine şahitlik etmek, ilk anlarını görmek, ilk sohbetlerini yaşamak, ilk aşklarını dinlemek...Ne büyük mutluluk. İyiki varlar, mutluluk kaynaklarım iyiki varlar. Bir kez daha şükrettim Allahıma her şey için..

Sevgiyle Kalın Dostlar.

İşte size bir şiir; Cahit Sıtkı Tarancı'nın. Buyrun bakalım.

GÜNEŞE AİT ÇOCUK

Güneşin arkasında görünen çocuk,
eliyle güneşi gösterir durur.
camlar arkasında düşünen çocuk,
hırsından camlara yumruk savurur.

Camlar arkasında bekleyen çocuk,
üç mevsim güneşin seyrine dalar;
ve kışın güneşi özleyen çocuk,
diliyle buğulu camları yalar.

Güneşe kavuşabilmek için çocuk,
gündüzün boş yere çırpınır durur.
Nihayet, nihayet geceleyin çocuk,
koynunda güneşle beraber uyur.

C.S.TARANCI