Sevgi inançla doğar

İnsan inandigina denkti.

Doğumdan gelen inancı

Doğanın renkleriyle

Bütünlenmiş

Güneşe yakın düşmüştü.

İnsan

Bağrı berrak gök, deniz...

İnanç, güneşin dengi

Verdikçe çoğalan SEVGİ...

Güneş, hiç istemezken gitmeyi,

Geceler,

Karanlığını basardı bağrına ...

Söke söke, güneşten aldığıyla

Yıldız yıldız ışısa, aydınlığı

Yetmezdi güneşe...

Lâkin,

Haris tanrıların, gece sürgünleri

Yapay aydınlığa kanıp,

Doğumların

Denkliğini unuttular.

Bağırlar soldu,

Su üzeri rüyalar

Kayboldu...

Terk edişlerle parçalanır

Kopartıldıkça

Dengi gibi çoğalırdı

GÜNEŞ...

İnançlarının

Sevgi yoluna düşmüşler

Aynı düşün tacına

Şimdi daha sıkı,

Sımsıkı tutundular...

Buca Eğitim Enstitüsü mezunuyum. Emekli öğretmenim. İzmir'de yaşıyorum. Adaletin, yalınlığın, sev..