Sevgi yaşatır...

Her kalp sevgiye açtır, her insan şefkate muhtaçtır, bunlara ek olarak hayvanlarımız da dahildir üstelik.
Sevgi öyle birşeydir ki, süpermarketlerde bulunamaz, ya da mağazalardan satın alamazsınız o hissiyatı. Bir örnek vermem gerekirse yalnız başına, yani sadece bizlerle yaşayan köpeğim Leo'nun başını her okşamam, ve elimi başından her çekmem sonrasında usulca yeniden yanıma yanaşıp ellerimi tekrar başına doğru istemesi, ve ona şefkat göstermeye davet etmesi, beni her defasında duygulandırmıştır mesela, okşa beni diyor adeta, sev ne olur durma. İnsanlar da böyle değil midir aslında, dile getiremeyiz bir metre ötemizde duran annemize ya da babamıza karşın bu sevgi isteğini. Günümüz anneleri, babaları hatta evlatları bu yabancılaşmadan nasibini bence fazlasıyla aldı, almaya da nitekim devam etmekte. Oysa ki böyle olmamalıydı, bir tek bayramlara ya da özel günlere saklamamalıydık o öpücükleri, o sevgi selini. Onlar var oldukça bu sevgiyi gerekirse çekinmeden istemeli ve cesur olmalıydık, ama zannediyorum ki bir çoğumuz olamadı. Kaybetmek çok acıdır oysa ki, katlanılmaz gelir bir süre sonra ruha, işte zaman bu yüzden değerlidir aslında, onlarla nefes almaya devam ettiğiniz zaman çarkında, ve saatler aleyhinize işlemeye karar verdiğinde bir gün, işte o zaman hayatın sillesini yüzünüze çoktan yemiş olacaksınızdır. Belki de çok geç kalmamalıyız bu durumda. Bir çiçeğin bile sevgi sözcüklerine ihtiyacı vardır bana göre, akan çağlayan bir derenin bile, hatta yanıbaşınızdan öterek geçen bir kuşun bile, belki döner bakar da hisseder sevginizi alır enjekte eder ruhuna. Unutmamak gerekirki; Sevgi yaşatır, sevgi güç katar her varlığa...

 Yazan-Edibe Toğaç...

http://sayfamdakalancumleler.blogspot.com.tr/