Sevgi-Zaman-Tercih

Uzun bir dinlenme süreci mi başladı hayatımda, düşünce süreci mi bilemiyorum... Ayrılık kelimesiyle adlandırmak istemediğim ama olması gereken bir zaman dilimimiydi istediğin (istediğim-istediğimiz)...

Sevgi mücedelemi fiilen bitirmiş olsam bile, gönlümdeki mücadelem tüm şiddetiyle devam etmekte...

Bu bir sınav mı birlikte geçeceğimiz, yoksa birimizin kalacağı... Bunu da bilmiyorum...

Çoğu ayrılıklarımın kış mevsimine gelmesi bir tesadüf mü, ruh halimin bu aylarda daha bir fazla yoğun olması mı bilemiyorum...

Belki de en acı kaybımı bu aylarda yaşamış olmam...

Bu aylarda daha bir farklı düşünmeme sebep oluyor bilmiyorum... Ayrılığın en acısını yaşamışken, bu ayrılıktan aldığım güçle hayata devam etme arzum derin duygularımı harekete geçiriyor bilmiyorum...

Bildiğim tek şey bu aranın geldiği ha kapımı çalacak ha çalmayacak diye beklemenin verdiği yorgunlukla... Ha bir gayret deyip gün ışığına tek başıma çıkma isteğim mi bilmiyorum...

Bedenimde fiilen yenilmenin buruk bir acısı var ... Ruhumda ise müthiş bir savaş...

Tek tesellim bir tercih unsuru olmayacak kadar değerli ve onurlu hissettiğim kendimi kazanmanın verdiği büyük kazanç...

"Sevdiğin elde edemezsen elde ettiğini sevmeye çalış." Diye dile getirenler... Sözün özüne indiğinde sadece ve sadece kendini ve ve sevmeye zorlandıkları kişileri kandırabilirler...

Yürek bir başkasıyla nesef alıyorsa gerçekten alıyor ve can buluyorsa... Şartlar, koşullar, zaman, mekan yaşanan ve yaşanacak tüm zorlukların sevgi diye nitelendirdiğimiz büyük çemberin içinde yer almamalı... Bütün bu saydıklarım sevgi çemberinde teğet geçmesi gerekirken tam ortasında duruyorsa, sevgiyi dönüp sorgulamanın zamanı gelmiş demektir.

Ki...

Sevmenin ve sevilmenin şekline aldırmayan ben, karşılık bekleyerek sevmeye karşı çıkan ben...

Bile duraksamalardayım.... Şu an...

Seni sevginle içindeki sevebelicek kadar seven ben... Artık bir yürekte sığıntı olarak yaşamaktan bıkıp gerçek sevgiyi düşünmeye başlar oldum...

Şimdi kendimi ve sevgimi sorgular oldum...

Araya giren zamanlardan çok sevgimi sorgulamak canımı yakmaya başlar oldu... Sevgi sorgulanır mıydı? Evet sorgulanırmış, sorgulanıyormuş...

Kendi sevgim bile olsa tarifi zor bir sevgiyi bırakmak istiyordum yüreğine... Hesepsızca adlandırmadan, sevgimi bir şekle sokmadan nasıl sevilmeyi sokmuyorsam...

Sevmek nesef almak diyorsan, nesefin olmaya gelmiştim.

Yemeğinde tuz,

Çayına şeker,

Sıcak günlerinin buz gibi suyu,

Soğuk günlerinin sıcak içeçeceği (sahlep) hiç gerçekleştiremediğimiz olmak üzere uzatmıştım sevgimi sana...

Hayatını tatlandırmaya gelmiştim sevgimle...

Gün gelecek sen bile nasıl sevildiğin anlayamayacaktın...

Karnını doyurmaktan çok ruhunu doyurmayı görev edinecektim... Karın nasıl olsa doyar diyerekten bir çay ve simit ile...

Evinin temizliğinden çok ruhunun temizliğinle ilgilenecektim... Nasıl olsa ev temizliği ruhun temizliğiyle bütünleşir diye...

Sevecektim seni tüm yüreğimle sen bile anlayamayacaktın seni nasıl sevdiğimi...

Yüreğimde tarif edemediğim adlandıramadığım anlatmaya çalıştığım sevgin varken...

Bir başkasını sevmek veya sevmeye çalışmak elde edemedim diye sevdiğini... Gerçekten yürek işi anlamında yürek işi...

Bir yüreğe iki sevgiyi sığdırmak taşıyan ve taşıtan için de ağır olsa gerek....

Kendini sevmeye zorlamak???

BİLMEM Kİ....

Anlaşılıyor ki yüreğim ve ben biraz akıl karışıklığı biraz zaman yüklü bir duygusallıkla bilinmez bir zamana doğru yolculuğa çıkmış bulunuyoruz...

Belki aptalca bir fedakarlıkla ama asla pişmanlık duymadan yaşananlardan tüm güzellikleri zaman diliminin içine alarak üzüntüleri tatlı birer anı içinde saklıyarak kırgınlıklardan uzak bir yolculuk bu...

Kırgınlık yok asla yok...

Sevgiler her daim baki bizde...

Ne geçen zaman unutturur ne de başkasını ekletir hayatımıza...

Hayatımızda sevmenin bir ikincisi yoktur...

Onun ve benim... Hayatımda....

Dilerim sevgin her daim yüreğimi işgal eder olsun...

Varsın ben bu savaştan yenik çıkayım...

Tüm zorluklarına, tüm olumsuzluklarınla...

Dilerim dilerim bir gün bir başkasını sevme zorunluluğuna düşmem...

Düşenin de Allah yardımcısı olur derim...

Biz ayrılığın en acısını tatmışken...

SEN ???