Sevgi

“Küçük bir sahil kasabasında, bir çocuk büyüdü. Önce denizden tutkuyu öğrendi, kumsal da deniz taşlarıyla oynamayı, dalgalarla dansı, balıklarla yarışı, deniz yıldızlarını alıp, bakmayı…. Bir gün bu tutkularının nasıl yok edildiğini de öğrendi.

Balıkçıların ağlarıyla yakaladığı balıkların çırpınışlarını gördü, martılara atılışlarını izledi. Ağlamaya başladı. Sevdikleri yok oluyordu. Bir gün geldi ve çocuk büyüdü. Okudu ve öğrendi ki yaşam ve ölüm birbirinin ayrılmaz parçası. Ama yaşamak ve kazanmak için güçlü olmalıydı. Bir gün geldi ki, içinde olan bir ateş kıvılcımlanmaya başlıyordu. Önce bir anlam veremedi heyecanlarına duygularına, sevgiyi tattı işte o anda. Ve sevdiği tutku olmuştu içinde, birden korkmaya başladı. Hatırlamıştı çocukluğunu, tutkularının yok oluşunu. Öyle bir sevgiyle kalkan yaptı ki vücudunu, sonsuza kadar……
Yalçın Çobanlı