- Kategori
- Özel Günler
Sevgili babamı rahmetle anarken
H. Mehmet Ali Güler ( 1323 1986 )
İki gün sonra 19 Haziran Babalar Günü'dür. Ben babamı 1986'da kaybettim. Ancak tüm anılarıyla gönlümüzde yaşıyor. Babamın babacan dik bir duruşu vardı. Bize öğüt verirken " oğlum, halkın malına sakın ha zarar vermeyiniz, bağından, bahçesinden veya bostanından sahibinin haberi olmadan bir salkım dahi koparmayınız "derdi. Helal kazanmaktan yana idi...Bir de çok konuk severdi. Evimizde misafir olmadığı günlerde "benim bugün keyfim yok "derdi...Kimsesizlere, yolda kalmışlara ve özellikle öksüz,yetim çocuklara kol, kanat olurdu...Komşularıyla sonr derece iyi geçinirdi... Almaktan, çok katkıda bulunmayı severdi.. " Veren el, alan elden daha çok yeğdir" derdi...
Paylaşmayı çok severdi... Bizi böylece bu duygularla büyüttü, yetiştirdi. Beni ne zorluklarla yetiştirdiğini çok iyi anısıyorum... Hiç unutmuyorum: Şanlıurfa / Akçakale Yatılı Bölge İlköğretim Okulunda, kısaadıyla ( YİBO ) 'da okul müdürü idim. Tarih 1982. Bir ara bize gelmişlerdi. Üç dörtgün bizde kaldı. Bir müfettiş gibi okulu gezmiş öğrencilerle, çalışanlarla görüşmüş, sonra bana şunları söyledi: Oğlum, Bu okulda 650 öğrencin var.,bir de 65 'e yakın ( öğretmen, memur ve hizmetli ) var. Amman dikkatli ol, hesabını, kitabın iyi tut... Çocuklara iyi bak, sakın ha aç kalmasın " diyordu...çocuklar, personel senden memnundurlar " diyerek öğüt veriyordu....
Babamı 27 Aralık 1986 'da öbür aleme uğurladık. Aradan koca 30 yıl geçti. Anılarıyla gönlümüzde canlı canlı yaşıyor...Mekanı cennet olsun...Tüm babaların bu mutlu günlerini kutluyor, sevgili babamla birlikte aramızdan ayrılmış olanları rahmetle ve saygıyla anıyorum. Mekanları cennet olsun diyorum. Bu yazımı okuyan babalara da selam ve sevgiler göneiriyorum...
Babam için yazdığım aşağıdaki şiirimi sizlerle paylaşıyor, yaşayan tüm babalara işlerinde kolaylık ve sağlıklı günler diliyorum.
BENİM BABAM
Ben
Babamı
Hep tarlada görürdüm
Çalışkan ve güleçti harman yerinde
Kinden, nefretten uzaktı
Eli açık, paylaşmayı severdi
Gönlünce çok zengin
El malına “domuz kanı gibi” derdi
Sevgiden yana aydınca eserdi
Ekimde coşar, Ağustos’ta gülerdi
Alnında akan teri buğday sarısı
Bütün çabası, derdi
Bizi mutlu etmekti
Benim
Babam
Sırtında özgür abası
Harman yerinde
Elinde dilsiz yabası
Alınteri, göznuru başak başaktı
Yalancıya, vurguncuya.talancıya,
Namerde muhtaç olmayın derdi
Yetmişbeş yaşında genç delikanlı
Hep sıcak aile ortamında
Onurlu ve özgür yaşamaktı
Bütün derdi
Sözü, sohbeti yerinde
Konuk, komşuya saygılı
Ailesine vefalı
Derin düşünür
Hoşgörülü bir erdi
Hepimizi bağrına basar
Güneş denli severdi
Benim babam
Hep sevgiden yana aydınca eserdi
Ekim’de coşar, Ağustos’ta gülerdi...
Abdülkadir GÜLER
15 Haziran 2010- 18 Şubat 2011- Söke