Sevgili Başbakan, şu şiire öykünsen...

Son günler,

Nazım’ın aşağıda yayınladığım şiirini özletti bana:

“GÜZEL GÜNLER GÖRECEĞİZ...

Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın, inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler

Hani şimdi bize
Cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
Yalnız cumaları, yalnız pazarları

Hani şimdi biz
Bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
Işıklı caddelerde mağazaları,
Hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.

Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
Açılır kara kaplı kitap: Zindan

Kayış kapar kolumuzu
Kırılan kemik, kan

Hani şimdi bizim soframıza
Haftada bir et gelir
Ve
Çocuklarımız işten eve
Sapsarı iskelet gelir

Hani şimdi biz
İnanın güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere süreceğiz

(Nazım Hikmet)

...

Son günlerde gelişen dinamizm...

İnsanların “hayır! ” diye bağırarak sokaklara dökülmeleri beni epey ümitlendirdi gerçekten!

Galiba...

“Güneşli günler göreceğiz

Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar

Işıklı maviliklere süreceğiz:)”

...

Ne güzel ya:)

İşte başbakan bağırıp çağıranlara laf yakıştıracağına...

“Güneşli günler göreceğiz çocuklar!”

 Demeye çalışmalı!

Saygılarımla...