Sevgili dediğin şöyle olmalıdır

Sevgili dediğin güzeller güzeli olmalıdır. Hem ruhu hem de hüsn-ü cemâliyle senin olmalıdır.

O'na baktın mı bir daha bakasın gelmelidir.

Teni parfüm değil bisküvi kokmalıdır sevgilinin.

O da olmazsa pamuk helva gibi…

Senin hanımefendin olmalıdır sevgili.

Duygu yüklü olmalıdır.

Mutluluktan, heyecandan terlemiş avuç içlerini öptüğünde kalbin titremelidir.

Yüzü, yanakları tek başına değil, gözlerinin içiyle birlikte gülmelidir sevgilinin.

Senin olmalıdır sevgili, bunu da sana hissettirmelidir hiç erinmeden.

Sevgili dediğin etkilemeli, soluğunu kesmelidir.

Onun yanındayken, gövdenin üzerinde taşıdığın kafandaki aklını, başından almalıdır.

Sevgili dediğin okumalıdır, Ahmed Arif'i bilmelidir meselâ…

Hayatına renk değil, derinlik-boyut katmalıdır sevgili.

Gülmesini bilmeli, asık suratlı laubali değil, güler yüzlü ciddi olmalıdır.

Kirlenmiş, kokuşmuş materyalist kâinatın ortasında kardelen gibi açmalıdır.

Senin nar tanen olmalıdır sevgili.

Seni her şeyinle olduğun gibi kabul etmeli, aşkına teşne olmalıdır.

Sevgili dediğin yukarıdaki vasıflara sonradan sahip olmamalı, bunlar O'nun genetik şifrelerinde zaten kodlanmış olmalıdır.

Gerektiğinde mahremin en kuytularında yalnızca senin olmalıdır.

Her lâhza içine düşmelidir sevgili, önce tabiattaki oksijeni sonra da O'nu solumalısındır.

Sevgili dediğin, işte sabahın üçünde uyurken kendisi meleklerin koynunda tertemiz ve masumca, sana bunları yazdırtabilmelidir.

Sabrın sonu ile