Sevgili hikayeleri

BİR 14 ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ HİKAYESİ...

Kadın, heyecanını biraz da abartarak, elindeki kırmızı paketi açmaya koyulur. İçinde ne olduğunu az çok tahmin ettiği paketi açmaya uğraşırken, adama seksi bir ses tonuyla sorar: "Ne aldın aşşkıım, öleceğim meraktan."

Adam içinden, "Ne kadar para saydın desen ya..." diye geçirirken, suratını tatlı bir gülücükle süsleyerek: "Sen daha iyilerine layıksın bitanem, umarım beğenirsin" der. Ne alacağını fazla düşünmemiş, birkaç gün önce, bir vitrinde "Ayy çok güzeeel..." iltifatına mazhar olmuş altın kolyeyi almıştır sevgilisine.

Kadın sonunda paketin içindekine ulaşır ve heyecan çığlıkları mı atsa yoksa mutluluktan sersemleyip sandalyeye yığılırmış gibi mi yapsa karar veremez, neyse ki kısa süren kararsızlığın ardından adamın boynuna sarılıp, yanağıyla boynu arasına yapışkan bir öpücük kondurur ve kedi mırıldaması gibi bir sesle: "Teşekkürler aşkım.." der. Sonra birden bire kendi hediyesinin bu güzel kolye karşısında değersiz olduğu düşüncesiyle kısa süreli bir tedirginlik duyar. "Ama napayım adam kapalı kutu gibi, ne istediğini benim gibi ima etseydi oda..." diye düşünürken, kolyeyi yarın işyerinde takarken arkadaşlarının kıskanç bakışlarını hayal edip mutlu olur. Keşke o harika küpeleri de alsaydı diye düşünürken , neyse evlenme yıldönümünde ne yapıp edip aklına girerim diye geçirir aklından. Ayy ne de uyar bu kolyeyle...

Adam kadının beline elini dolarken, aklından bir hafta sonraki evlenme yıl dönümlerinde ne alacağını geçirir. Sadece "Seni Seviyorum" desem, kırsam şu dayatma özel günler, dayatma hediyeler zincirini diye düşünür, mutsuz bir kadının tehlikeli olabileceğini düşünüp, bir hafta sonrası için şimdiden stres yapmamaya karar verir.Gerçi, sevgililer günü, kırmızı iç çamaşırı dayatması fena da olmuyor hani diye daha da sıkı sarılır kadınına...

BİR BAŞKA HİKAYE...

Adam sabahın köründe kalkıp, keşmekeş bir trafikten sonra iş yerine ulaşır, yorgun başladığı yeni günün akşamını düşünmek bile istemez. Koltuğuna oturup çekmecesinin anahtarını çıkartmak için elini attığı cebinde bir kağıt hisseder.. Kağıdı çıkardığın da bunun bir zarf olduğunu görür. Özenle yapıştırılmış pembe bir zarf.. "Bu da ne aceba"diyerek zarfı açar. Zarftaki çiçek desenli kağıdın üzerinde yazanları okumaya başladığında, vücundan ılık bir akımın sandalyesine, ordan da odasına yayıldığını hisseder. Karısı, sevgilisi, eşi, hayat arkadaşı, hayatı, canı, kanı, her şeyi... Kağıtta şunlar yazmaktadır:

" Canım sevgilim,

Şu an odandasın ve monoton bir güne başlamanın sıkıntısı içindesin. Şu an yanımda olmanı çok isterdim ama ne yapalım ki çalışmak zorundayız. Gelecekte hayal ettiğimiz o çiftlik evini alabilmek için en azından. Hayal etsene bahçesinde köpeklerle oynayan küçük torunlarımızı... Hayal ederken gülümsediğini görür gibiyim. Mavi gömleğinle daha bir ışıldamıştır gülüşün. Bitanem. Benim üzerimde de geçen gün iş dönüşü aldığın bej kazak var. Hani demiştin ya "Vitrinde görünce sana çok yakışacağını düşündüm" diye. Yakışması bir yana, şu an beni senin gibi ısıtması yetiyor aşkım.

Aslında bugün sıradan bir gün değil biliyorsun. Sevgililer günü. Sana olan büyük sevgimi bir kez daha söyleme fırsatı. SENİ ÇOK SEVİYORUM, ÇOK SEVİYORUM.. Seninle uyandığım her gün sevgililer günü benim için. Ellerini ellerimde hissettiğim her an için şükrediyorum. Seni doğurduğu için, bana en büyük hediyeyi veren anneni de seviyorum. Aşkınla her şey anlam kazanıyor sanki. Bu özel günün ve diğer bütün günlerin hediyesi SENSİN.

Seni çok öpüyorum sevgilim, SEVGİLİLER GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN. Bu gün hiç bir şeye üzülme, müdürüne sinirlenme ve şimdi kendine bir kahve söyle, olur mu aşkım..."

Adam kağıdı tarif edemeyeceği bir mutlulukla geri zarfına yerleştirirken, hüznü anımsatan bir aşk duygusuyla, onu özlediğini hisseder. İş dönüşü her zaman çiçek aldığı o çocuktan daha kocaman bir demet alıp evine koşacağı saatin gelmesi için sabırsızlanır ve kendisine köpüklü bir kahve söyler...

(Siz hangi hikayenin kahramanı olmak istersiniz?.....)