Sevgili İnsan

Şiir: Sevgili İnsan

Konu: İnsan Sevgisi

Sevgili İnsan

Makam, mevki, para.

Yaşamak için, insana ve dünyaya verilen acı ara.

Siyaset değil bizim meselemiz ama!

Sağdan bir kadın geliyor, soldan bir erkek çıkıyor meydana.

Güzel insanlık anılarımız,

Diğmalarımızda hâlâ tap taze yaşıyor.

Ama biliyoruz, içinden geçtiğimiz hayat,

nereden baksak, neresinden tutsak dökülüyor.

Hayat, gösterdiği bu kötü yüzünden dolayı

hiç birimize, hiç kolay değil!

Hem çok yorucu hem çok zor hayat.

Nafile bir dünya, kötü bir talih, beyhude bir çağ!

Onca iyi ve kötü şey, birarada olmaz ama!

Nasıl olmuş, olmuşta toplanmış,

biraraya gelmiş işte!

Ne yapalım kader, ne farkeder?

Hiç farketmez!

Hepimizde sonuçta biliriz biz insanız.

Vız gelir, tırıs gider der, anlaşırız.

Üstesinden geliriz, biz barışırız.

İnsana, insanca yaşamak yakışır bizim kararımız.

Sevgili insan, en değerli kişi, en büyük insan.

Onun için ona güven ve inan.

Böyledir.

Sözü doğru olan insanın, kalbi de doğru olur.

Güneşli günlerde, kırlarda, bahçelerde açan

her renkten çiçeklere koşar,

kollarını açar, dünyalar kadar.

İnsan, sevgilidir kendine ve dünyaya.

Onun için, insan gibi insanca yaşar.

Her yerde arar, bulur, yaşatır sevgiyi.

Benliğinde ve kalbinde taşır.

Temiz ve bereketli elleriyle yeşertir tüm gönüllerde.

Eğitim Durumu Halkla İlişkiler Yüksek Lisansı İsletme Fakültesi Sosyoloji Bölümü Gazeteci ..