Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Ağustos '13

 
Kategori
Anılar
 

Sevgili kardeşimin Anısına

Arkadaşımı, sırdaşımı, güzel günümü, neşemi, sevincimi, ağlayanımı, acımı paylaşanımı, benim diğer yanımı kaybettim. Onu sonsuza uğurlarken, nasıl çabuk harcamışız yılları diye düşündüm. Ayrılığı aklıma hiç getirmemiştim. O benimle, sonsuza kadar olacaktı.  Hayallerimiz vardı. Ertelediğimiz düşlerimiz vardı. Hayatın koşturmasına dalıp yapamadığımız planlarımız. Amansız hastalığa yakalandığında, iyileşince birlikte yapacağımız planları ona anlatırken, gözlerime bakıp bana inanmak istiyor gibiydi. Ben bu çaresiz hastalığın sonunu bilsemde, kendime, gerçekleri kabul ettiremiyordum. Kim kime oyun oynadı bilinmez, o bana umutla ellerini uzattıkça, ben onun avucuna umutlarımı bıraktım. Hastalığıyla ilgili, aldığım her haberde, yüzüme kondurduğum sahte gülücükle girdim yanına. Fakat, onun, beni, benim kadar iyi tanıdığını, unutmuş olmlıydım. Yüzümün her çizgisine anlamlar yükleyen insana, nasıl olur da yalan söyler ve hissettirmezsiniz. Gözlerimizle konuşmaya başladığımız anda, kelimeler kifayetini yitirmişti. Öyle çok şey söylüyordu ki bakışlarıyla.

Biz kardeştik. Candık. Gücüm yetmiyordu, acılarını dindirmeye. Gece onu seyrediyordum gizlice. Hastane odasında, acıların, morfinle azaldığı zamanlarda, yüzüne geçici bir huzur çöktügünde, nasıl güzel ve masumdu. Hayatta kimseye kötülük düşünmemişti. Ona, kötülük yapanları affedecek kadar büyük bir yüreğe sahipti. Hayatımda olduğu için, Allah'a şükrettiğim, insanların başında geliyordu. Beni bırakma diye sarılmak istesem de, verdiğim umutları geri almaktan korkup, sesiz çığlıklarımı içime gömüyordum. O ister miydi beni bırakmayı. İster miydi vakitsiz sevdiklerini terk etmeyi. Biz planlarımızı yaparken, bizden önce, kaderin plan yaptığını gözardı etmiştik.

Veda saatini yaklaştığını hissettigimizde, geçmişi yad ettik birlikte. Şakaya vurup, helallik aldık birbirimizden. Kardeşin, kardeşte hakkı olur muydu.

Kardeşim, can dostumun aramızdan ayrılmasının dördüncü gününde, beni tek rahatlatan düşünce, vicdanımın rahat olması. Ona, sağlığında, zaman ayırmayı başarabilmiştim. Lütfen sevdiklerinize zaman ayırın. Hiç kimse, baki değil bu dünyada. Gün bir gündür, o da bu gündür. Yarın çok geç olabilir. Sevdiklerinizle sağlıklı mutlu günler dileği ile. Sevgi’min mekanı cennet olsun. 

 
Toplam blog
: 47
: 402
Kayıt tarihi
: 06.11.12
 
 

İzmir'de doğdum.  Adana!da yaşıyorum. Evli ve iki çocuk annesiyim. Uzun zaman bir gazetede köşe y..