Sevgili kıskanç ülke...

Teninin sesini unuttum

ruhuma sızan ölümün.



Yaşım terk etti beni,

sokaklardayım.

Vebalı ilişkilerim,

günler benden kaçıyor

şimdi yoksul dilenciyim

yarasa kokan topraklarda,

alınmış elimden suyum

kırılmışım ateşli soygunlarda

kanım çalınırken habersiz.


II

Her sabah doğunun

ışığında yıkanan

dikenleri hünerli

bir alıç ağacıyım ben,

kimsesiz bir yüze,

ülkemin yalnız dağlarına

ve bereketli kuşlarına sarılan.


III

Şahmeran gönlüm

daturalardan,

kokusuna vurulmuş

meleklerin üflediği

o tılsımlı borudan,

bermest gezer avare,

dengbejlerin dilinde

geçmişi acı bir su olan

altın taslarında ihanetin

Zion'lu ve Taun'lu

kibirli hahama sunulan.


IV

Gezginim ben,

yoksul çiçeklerine

yorgun tarlalarına

susturulmuş kuşlarına

ve yalana

uydurulmuş ,

hiç yaşanmamış

yaşamlarına ülkemin

ellerini uzatan,


gezginim ben,

günahlarından

Halep'in kiliyle arınan

ruhu ğarikli

Adigel'li kadınlar gören,

korunmalı konaklarda

çüreyen çiçeklere su veren.


gezginim ben,

bereketli ovalarında hilalin

kara ölüme tutsaklandığı

isimsiz oyunların gölgesinde


gezginim ben,

umutsuz sürgünlerde gözlerim,

sevgili kıskanç ülkemde.




6.7.2008 / Tarabya,