Sevgili kuzenim..

Atatürk'çü bir ailenin çocuğuydu Savaş...
Kuzenimdi.. (Teyzemin oğluydu)

Öylesine Atatürk sevgisiyle dolu bir ailesi vardı ki..
Rahmetli babası Kore Gazisi idi ve oğullarına;
Mustafa, Kemal, Paşa ve Savaş adlarını koymuştu..

Güzel bir insandı Savaş, tek çirkinliğini aramızdan erken ayrılarak yaptı.

1984 veya 1985 te Kars'tan ayrılıp İstanbul'a yerleşti.. Rahmetli annemin ön ayak olup ANAP'lı milletvekillerine yaptığı baskılar sonucu İstanbul'da BOTAŞ'ta işe girmişti.. Emekliliğine çok az bir süre vardı.. By Pass ameliyatı geçirdiği halde, tüm baskılarımıza rağmen sigarayı bir türlü bırakamamştı..

İstanbul gibi yerde dişiyle, tırnağıyla, karısınında kendisine olan desteğiyle iki katlı bir ev bile yapmıştı.. Çocuklarını büyütüp bazılarını evlendirmişti.. Kolay değil bu işler, taşradan İstanbul'a gelip tüm bunları becermek ancak Savaş'a yakışırdı ve o bitmez tükenmez enerjisiyle kendine yakışanı yapmıştı..

Ülkesine ve orduya öylesine aşıktı ki, vücudunda önemli bir özürü olduğu halde (istese muaf sayılabilecekken) askerliğini gönüllü olarak yapmıştı.. Bu fedakarlığı bütün sülalede senelerce konuşuldu, halen de konuşulur..

Diğer kuzenlerimi de severim, fakat Savaş'ın yeri bir başkaydı benim için..

Biraz iddialı olacak ama...
Böylesine dürüst, çalışkan, fedakar, yılmaz bir insanın aramızdan ayrılması Türkiye içinde bir kayıptır..

Sevgili Savaş..
Sevgili kuzenim..
Seni çok özleyeceğim..

Saygılarımla..