Sevgili yurttaşlarım

1980 yılına kadar, gazetekolik biriydim. Elime gazeteyi alınca, önce köşeleri okurdum, sonra, spor sayfasına bakar, Beşiktaş ile ilgili haberleri okur, daha sonra diğer sayfaları dolaşır, en son, kare bulmacayı çözerek, bitirirdim. Benim gibi, birçok insan da, inanıyorum, aynı şeyleri yapardı. Bu gün, bu türden gazete okuru kalmış mıdır, sanmıyorum. Bir bilgisayar sahibi olduğumdan beri, gazeteleri internetten takip ediyorum. Sadece başlıkları okuyup, geçiyorum. Köşeler, eskisi kadar ilgimi çekmiyor. Köşe yazılarını, başlıklarına göre değerlendiriyorum. CHP ile ilgili olanları okuyorum. Başkaları ilgimi çekmiyor. Bu ülkeyi, bir gün CHP düzlüğe çıkaracaktır. Buna inanıyorum.

Bu gün, Hasan Cemal'i okudum. Sayın Hasan Cemal, Kılıçdaroğlu neden “Kürt” demiyor, diye soruyor. Erdoğan Kürt diyormuş da, Kılıçdaroğlu neden demiyormuş? Şimdi ben Sayın Hasan Cemal e soruyorum, neden desin ki? Erdoğan, kafasında ülkeyi böldü. Siz de böldünüz, sizin gibi düşünenler de böldüler. Kılçdaroğlu, bunun farkında olduğu için, Kürt demiyor. O da, bölünmüşlüğü kabul etseydi, Kürt derdi. Hatta, söze şöyle başlardı: Sevgili Türkler, sevgili Kürtler, kıymetli Lazlar, biricik Çerkezler, bu böylece devam eder giderdi. Oysa, Kılıçdaroğlu, Sevgili Yurtdaşlarım diyor. Yoldaşlarım diyor. Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Arnavut, Arap, hepimiz yurttaş değil miyiz? Erdoğan Kürt dedi de ne oldu? Kürt, Kürt mü oldu? Derdi bitti mi? Karnı doydu mu? Batının, doğudan farkı ne? Benim midemin gurultusu, Türkçe, Doğudakinin midesinin gurultusu Kürtçe mi? Yo, ikisi de aynı dilden gurulduyor. Benim oğlum da işsiz. Kirayı ödeyemedi, ev sahibi kapının önüne koydu. Kaynanasının iki göz evine sığındılar. Kadıncağızın aldığı dul maaşı ile yetiniyorlar. Kılıçdaroğlu, Kürt derse, memleket düzelecek mi? Düzelecek diyorsanız, hep beraber Kılıçdaroğluna yalvaralım, Kürt desin. Bu, işin bir yüzü. Gelelim öteki yüzüne.

Başbakan, CHP sini, düşman ilan etti. Dersim dedi, Şeyh Sait için ağladı, (Kimin için ağlamadı ki) Bölgeyi CHP bombaladı, Şeyh Sait ve diğerlerini, CHP ve İnönü astı, dedi. Aklı evvel olanlar, bunları alkışladılar. Kürtlere, Türklerin yanında, CHP de düşman belletildi. Başbakan: Sivas tan öteye geçemiyorlar, dedi, sınırı da çizdi. Sayın Hasan Cemal. Siz bir yazarsınız, gazetecisiniz. Bir köşeniz var. İnsanları yönlendirebilir siniz. Neden bölünmüşlüğün arkasındasınız? Neden Kürt diyorsunuz. Neden, Kürt, Türk, hepimiz yurttaşız demiyorsunuz? Öcalan ın dediği dedik, Kılıçdaroğlu ve CHP dandik. Sizler böyle davranırsanız, bu ülke, daha çok sancılar çekecektir. Ama, sancı devam etse de, bu ülke, başka bir ülkeyi doğurmayacaktır. Bunu biliyorsunuz. Bu, bir doğum sancısı değil, ama ölüm sancısı da, değil. Akıllı insanlar, bunun üstesinden geleceklerdir. Bu ülkenin doğusunda da, batısında da, sorunlar aynı. Yoksulluk, işsizlik, eğitimsizlik, bunlar herkesin derdi. Daha çok demokrasi, daha çok özgürlüğü, hepimiz istiyoruz. Tüm dünyada, birinci sınıf insanlar olmak, hepimizin hayali. Gittiğimiz her yerde, göğsümüzü gererek TC vatandaşıyım demeyi, kim istemez ki? Son olarak, diyorum ki, zenci lider Obama, ne, seçim kampanyalarında, ne de şimdi, hiçbir zaman söze başlarken, sevgili zenci kardeşlerim, demedi. Kılıçdaroğlu, neden sevgili Kürt kardeşlerim, desin ki? Sevgili Yurttaşlarım, demek, daha insancıl değil mi?