Sevgilimi mum ışığında da döverim (!)

Ah bu insanlar... İlginç ve hayalperest olarak nitelendirilseler de pek katılmazdım bu sıfatlara. Çünkü bu olağanüstü varlıkları hayallerle yaşamayacak kadar akıllı, çok sıradan ve klişe pembe (!) yalanlara inanmayacak kadar uyanık bilirdim. Fakat aşk denilen kocaman bir hayal dünyası ve pamuk şekerden evlerin temellerinde yatan 'Ben değiştim' yalanları vardır.

Sen ki; Ateistler Toplantısı'na 'ulan Allah'ınız yok mu sizin ! ' diyerek girmeyi planlayacak kadar yaratıcı, konuşma yeteneği olan hayvanlara ilk olarak küfür öğretmeyi hedefleyecek kadar azimli, tüpün gaz kaçırıp kaçırmadığını kontrol etmek için kibrit yakacak kadar cesur Türk insanısın ! Nasıl bu 'ben değiştim' yalanına itimat edebilirsin. Bu ikinci bir şans daha isteyen insanların değişmeyen ve favori yalanıdır. Aslında değişen tek şey çorapları... Tamam belki çabalayanlar da olmuştur fakat bu kesinlikle üzerinde çalışılsada başarılamayan bir eylemdir.

Sevgilisinden şiddet yüzünden ayrılan bir arkadaşım sevinçle yanıma geldi. Bende onu akıllı bilirdim. Nerden bilebilirdim "Yandım Allah kör aşık" diyen kızlar tarikatının başını çekeceğini. Evet tam tahmin ettiğiniz gibi 'Emre çok değişmiş ve hiç bir eskisi gibi olmayacakmış. Romantik ve şiddet uygulamayan beni mutlu eden biri olacakmış.' Ne yazık ki ben onun kadar heyecanlanamamıştım. Çünkü bir Sinan Çetin'in siyah badisi bir de Emre'nin bu odunluğu değişemezdi. Ama Emre hepimizi şaşırtarak sözünü tuttu ve romantik bir erkek olup sevgilisini mum ışığında dövdü ! O gün bugündür sevgili arkadaşım romatik kelimesinin r'sini bile duymak istemezken, ne değişmeyi ne de karşısındakinden değişim beklemedi. Aslında beklentilerimiz kadar mutlu olurmuşuz ya, o şimdi çok mutlu...