Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Kasım '08

 
Kategori
Öykü
 

Sevgiliye son mektup II

Satırlar birbiri ardına dökülüyordu narin ve titrek parmaklarından, altın yaldızlı satırlar , yıldızlar saçarak hızla tükeniyordu. Yazdıkça coşuyor, coştukça çağlıyor, çağladıkça gözleri kalbine eşlik ediyordu. Arada bir durup dinleniyor, dinlenirken de anılarda kaybolup gidiyordu.

"Zamanlar içinde yitip gitmek böyleymiş demekki." diye düşündü.
" Unuturum sanmıştım. Zaman her şeyin ilacıdır derlerdi, oysa hep bizi aldatmışlar, acım hiç bitmedi ki!... Her şeye yeniden başlamak kolay sanırdım gençlik günlerimde. Şimdilerde yeniden başlamak diye birşey olmadığını anlıyorum. Neden beden ömrünün sonunda böyle düşünür insanoğlu?"

Saatler sonra mektubunu bitirmenin huzuruyla arkasına yaslandı. Mektubla birlikte yıllardır sakladığı minik emaneti de zarfa koymayı ihmal etmedi. Titrek elleriyle sıkıca tutup, tükrük kalmamış diliyle ıslatıp kapattı. Masanın ortasına koyup çok uzaktaki sevdasına son bir bakış gönderdi.

Pencerenin kenarına geldi zorla ayaklarını sürüyerek. Ellerini pervaza dayayıp nefesi görülene kadar yaklaştı cama. Camın arkasında yine sarı bir sonbahar, yine nemli bulutlar gök yüzünde, yıllar önce onu ilk gördüğü gün gibi. Kalbi sızladı yeniden.

"Çok seviyorum sarı sonbaharları hep sen varsın bu mevsimde. Her yağmur çiselediğinde senin kokunu getirdi yıllardır bana. Yine sarı sonbaharda geleceksin son defa ellerinin arasında ellerimi yok etmek için."

Yatağının kenarına oturup hafifçe uzandı. Öyle derin bir nefes aldı ki sanki tüm duygularını içine çekip beraberinde götürmek istercesine. Yorgun bedeninde biriktirdiği onca duyguyla beraber yavaşça bıraktı sessiz nefesini. Özgür olmaları gerekiyordu artık tüm duyguların. Gözlerini kapattığı anda ellerinde bir el belirdi, heyecandan kalbi duracaktı....Gözlerini açarsa herşey bozulacak diye korkuyla dahada sıkı yumdu, ruhundan içeri ışık girmesini istemeden.

"Ne çok bekledim seni, her yağmurda gökyüzüne bakıp ağlardım. Neden gelmedin şimdiye kadar? Neden beni yalnız bıraktın hayatın ortasında? Hiç merak etmedin mi, hiç özlemedin mi beni? Çok bekledim seni çok. Evet biliyordum, geleceğini biliyordum. Birdaha beni bırakıp gitme sen olmadan bu hayat öyle zor ve çekilmez ki!"

"Seni de götürmeye geldim artık hep yanında olacağım söz."

"Sana bir mektup yazdım masanın ortasında duruyor, emanetinde içinde onu almalısın "

"Gördüm. Ben senin sevgin için geldim ve sadece onu alabilirim."

Heyecandan kalp atışlarını duyamıyordu, ellerini öyle sıkıyordu ki artık onlarıda hissetmiyordu. Sonunda gelmişti işte yanındaydı elleri tekrar ellerinin arasında öylece duruyordu. Konuşmak istedi ama olmadı sesi ona itaat etmiyordu, elini kaldırmaya çalıştı olmadı. Birden korkuya kapıldı, ellerindeki sıcak eli hissedince rahatladı, ruhu artık onunla olacaktı. Hep yağmurlu bir sarı sonbaharda yaşayacaktı.

Ve daima sevgisiyle kalacaktı.

Son

 
Toplam blog
: 5
: 606
Kayıt tarihi
: 09.06.08
 
 

Bir Nisan sabaha karşı Ankara'da doğumuşum. Önce dost sonra sevgili olan bir yaşam arkadaşına, dünya..