Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Mart '10

 
Kategori
Şiir
 

Sevgimden neler oldu

Sevgimden neler oldu
 

tel me you love me!


Gidiyor ellerin
Gidiyor sesin
Gidiyor nefesim ama
Hepsinden önce
Sen gidiyorsun
Gidiyor yarınım
Gidiyor ellerim
Yaşamım sebebim gidiyor ama
Hepsinden önce
Sen gidiyorsun
Kalıyor yastığıma sinmiş kokun
Kalıyor sevişmelerimizin son şahidi
Sen gidiyorsun
Gitmek tüm kalanları yanında götürmekmiş
Ben bilmem sen bilirsin elbet
Sen gidiyorsun
Dur dur gitme
Bir bakış borcun var bana
Son gidişinden
Vur kır parçala
Sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar

böyle oluyor işte hepsinin sonu
farklı olan hiçbirşey yok ne sen farklısın ne ben farklıyım sen erkeksin ben kadın
sen farklı yaşıyor, farklı bekliyorsun ben farklı
başlangıç aynı son aynı
dön dolaş aynı noktadasın
arada yaşadığın ya da yaşadığını düşündüğün hayal kısa bir süre için nefes almanı sağlıyor
sonra hayatına gerçek hayatın içine çabuk atılıp yaşamaya devam ediyorsun
adınada yaşamak diyorsun
olmak istediğin yerde olamadığın, olmak istediğin kişiyle olamadığın için
suçlu aramaya başlıyorsun
sonra bu kendini sorgulamalara dönüyor
sonuç;
sevgi nerde?
ne para ne ekmek ne aş isteyen sevgi nerde kaldı?
yine yenildi
neden?
kolu kanadı yine kırıldı

bunu okumayacaksın okusanda anlamak istemeyeceksin
"maili okudun mu" diye soruyorum
"okumuşumdur, iyi değildim" diyorsun.

iyi olmayan bir sen değilsin ben de iyi değilim ama hala seni yaşamaya çalışıyorum
gerçek hayat dedikleri bu işte
hep mazeretimiz var

Yorgunum çok yorgunum
Bana bile uzak dostum
Kendime yenik düştüm
Sonu yok tutunduğum umudum
Gördüm Ansızın gördüm
Meğer dunya ne güzel miş
Kahpelik bizdeymiş
Şimdi beni yaşamak öldürüyor
Belki değiştim
Yediğim darbelerle
Hayallerim küçüldüler
Ben büyüdükçe
En son nefeste sordum kendime
Hey gidi koca çınar
Yoksa sendemi devrildin
Zamandan korkarken
Hepsinin önündemi eğildin
Yorgunum çok yorgunum
Bana bile uzak dostum
Kendime yenik düştüm
Sonu yok tutunduğum umudum
Zaten üç kuruşluk aklım
Birde kaç karış havalarda
Tutkudan tutkuya
Gecerken hayat arkamdan çarptı
Belki değiştim
Yediğim darbelerle
Hayallerim küçüldüler
Ben büyüdükçe
En son nefeste sordum kendime
Hey gidi koca cınar
Yoksa sendemi devrildin
Zamandan korkarken
Hepsinin önündemi eğildin
Yorgunum çok yorgunum
Bana bile uzak dostum
Kalktım yine yine döğüştüm
Sonu yok tutunduğum umudumun

gerçekten çok yorgunum
gücüm yok mücadele etmeye, kendimi anlatmaya, özür dilemeye
artık diyorum ki mademki hayattayım yaşamam lazım
o zaman yaşıyim bari

yerin farklı, zorlama, yorma
zaten bu gönül tek kanat üzerinde uçmaya çalışıyor bir de sen vurma
gerçeklerin bir yana ben bir yana olmalıyım
benim için öylesin, sen bir yana gerçek hayatım bir yana
bunu biliyorsun ve beni zorlama

kafana göre takıl adem bu gönül yorgun, kırgın, hırçın, kızgın bir şekilde avuçlarının arasında
dilediğin gibi oyna
hangisi seni mutlu ediyorsa ona göre at tut

 
Toplam blog
: 7
: 1200
Kayıt tarihi
: 14.03.10
 
 

1982 Ordu - Korgan doğumluyumilk ve orta okul öğremimi Manisa - Soma ilçesinde okudum lise dönemini ..