Sevgimi Ördüm İlmek İlmek

 Uzun zamandır blogumda yazı paylaşmadım.Vaktım mi yok? Hayır vaktim çok. Konu mu yok? Ooo süper.

 Peki ben neden yazmıyorum? Bilmem. Belki hep aynı konuları yazmaktan, okumaktan ve dinlemekten bıktım, yoruldum. Belki de yaşlandım. Takadim yok. Sanırım hepsi.

 Bir süredir kendimi yün örmeye verdim. Adeta iki şiş bir yumak haline geldim günlerdir. Herşey büyük kızım Ebru'nun Anne sen çok güzel yün örerdin bir zamanlar, Amerika'daki bizım küçük bıcıra gönderecek hediye düşünüyoruz. Neden yün bir şeyler örüp de göndermiyorsun? demesi ile başladı.

 İlk olarak yaşadığım yerleşim yerinde bir yün satış yeri aramakla başladım işe. Başladık diyorum. Bu konularda ayrılmaz parçam eşimle beraberız. Hergün önünden geçtiğimiz sokaktaki büyük mağazanın yün ve bilumum dikiş malzemesi sattığını bu aramalar sonucunda öğrendik. İnanılmaz güzellikteki yünlar beni ör diye haykırıyordu adeta

 O gün aldığım iki çile beyaz yünden bizim bıcıra bir yelek örmek sadece iki günümü aldı. Yün ördüğümü duyan büyük kızım hemen büyük torunumun banyo lifinin eskidiğini ve yenisine ihtiyacı olduğunu söyledi.

 Böylecen başlayan yün serüvenim 15 gün içinde iki hırka, iki yelek, üç bere, bir atkı ve bir pantolon ile devam etti.

 Hızıma kimse yetişemiyordu. Ben sevgimi, özlemimi ilmek ilmek örüyordum yeleklere, hırkalara. En son 4 aylıkken bıraktığım Christopher'im  üç yaşına yaklaşmıştı. Her gün en az bir iki saat görüntülü konuşuyorum ama aynı odada aynı havayı solumaya benzer mi o konuşmalar.

 Ben ördüm, eşim postaneye götürdü ve Amerikaya doğru yola çıktı bizim kolıler. Arada İzmir'e de gidiyor bazı ufak örgüler.

 Ördüklerimi görenler kızımın ve torunumun çok soğuk bir iklimde yaşadığını zanneder. Olsun değişen iklim koşullarında artık Florida'da da soğuk havalar oluyor. Öyle havalarda giyer ördüklerimi.

 Şimdi bir süre ara vereceğim örgüye. Zannedersem yazmayı çok ihmal ettim. Her nekadar ülkemde okuma oranı gittikçe azalsa da ben üçüncü kitabım Kuzguncuğa devam etmek istiyorum. Belli mi olur belki okuyanlar artar gelecek günlerde.

 Bir hayal mı acaba bu?