Sevginin bedeli (2)

Kayıplarımızı kazanılmış derslere dönüştürmeyi öğrendim ben bu ayrılıkta hoş daha önce de öğrenmiştim bu bir tekrar oldu hayatımda...

Sev, sevil, sorumlu ol yaşadıklarından kaçış kurtuluş değil. Bazen en iyi cevap "cevap vermemektir" hayatta...Kabul et kalbim artık sen izin verdin gitmesine."Sevgi sözde değil özdedir" deriz her zaman.Sevgi kağıda yazılmaz, kalbe kazınır deriz her zaman..

Kağıda yazılır akar, akar...
Kalbe kazınır yakar, yakar

Hep gideriz, giderizde dönüp dolaşıp sevdiklerimizin yanına geliriz.Bu yolculuklar anlık olur hayatımızda , bu yolculuklar yıllık olur hayatımızda, bu yolculuklar bir ömür olur taşır bizi yarınlara, yarınlara...

Aslında bu da sevmelerin bir çeşidi; Uzaktan çok uzaktan , ben seninle bazen hiç konuşmadan anlatmak istediğimi kelimelere ihtiyaç duymadan anlattığım zamanlarımı arıyorum...

Bu sözü çoğumuz duymuşuzdur."Kalp kırmak suya yazı yazmaya benzer, kalbi yeniden kazanmaksa gece güneşin doğmasına...Sen suya yazı yazmasını başardın, şimdi oturda güneşin doğmasını bekle...!"Hangimiz hayatımızda gece güneşin doğuşunu gördük, onu sevdiğimiz ve düşündüğümüz zamanların dışında...

Sevmek çağrılmadan yanına gidebilmektir yaşamda...

Şimdi gittin arkana dönüp bile bakmadan ben dönüp gitmeni izlemekteyim yaşamda sessiz...sakin...
Bazen ayrılıklar istenmeyen yaşanmasını istenmeyen acılarıyla peşinde sürüklüyor farkında olmadan, farkında olmadan çünkü mutluluklarımızı taşırken hayatımıza, kullanma vakti geldi mi çıkarıyoruz acılarımızı karşımıza...

Dönüş yolları dar, dönüş yolları engelli kalbimizin kırılan taşları kapatmış yollarımızı bir umut ışığı görmek için çırpınmalar boş anlamsız...

Ne mutlu ki bana seni hala seviyorum diyorum kendi çapımda gurur duyarak öfkelere kapılmadan.Sen benim ben dediğim yüreğimsin...Aslında hazırlıklıydım fırtınalara sadece bu sefer ki zamansız oldu...