Sevginin bedeli (3)

"Beni kaybetmeyi seçeni ben kazanmak için uğraşmam."
"Belki"dünyasında
"Keşke"kokan havayı solurken
"İyi ki" dediğim tek nefesimsin.

Beraberken delice düşlerimiz, anlamsız ama bizim olan hayallerimiz vardı.İnsanın kendisiyle mücadelesinin ne kadar yorucu olduğunu ayrılıklardan sonra anladım.Her güzel şey elbet bir gün bitecekti.Yaşadıklarımdan bekliyordum bunu... Yaşayamadıklarım için üzgünlüğüm şimdi.

İnsanın bir parçasının eksikliğini çok daha önce tatmıştım ben, yaşanmasına yaşanıyor yaşamak denirse tadsız, bir o kadar da tuzsuz...

Aşk bir fedakarlık demiştik.Ama bu aşkta aşkını nasıl feda edebilir insan...Bu bağışladığın ne para ne pul . Sevgini bağışlıyorsun...

GİTTİN:Gittiğinden beri hiç yazmadığım cümleler döküldü kağıda meğerse söylenecek, yazılacak ne kadar çok şey varmış aramızda halbu ki hep söylediğimi düşünür bazen isyan ederdim vurdumduymazlığına...Gidişinin ve senin adına dön diye değil, sev diye değil dönsende sevsende geç(belki de) SADECE BİL...
Her gidişin yıkarken beni, her gidişinle kuvvetlendim aslında daha çok...Kelime hazinem gelişti, kalemim kuvvetlendi kılıçım oldu yaşamla aramda, hani ayrılığın faydası yok değil oluyor bazen yaşamda.Tek korkum gidişi olan ayrılıklarla karşılaştırmasın insanı yaşam."geri dön" diyebilmek ağır geliyor insana , işte aşkın böylesi gücüme gidiyor, kaybının yanında ....

"Seni Seviyorum" hala diyebilmenin gururu varken bu kaçış...Aşkın böylesi gücüme gidiyor .Biliyorum her ayrılık son değildir, biliyorum , her son ayrılık değildir...