Sevginin mucizesi

Kızımla beraber hayatın bütün güzelliklerini yeniden keşfetmeyi öğreniyorum, küçük bir çocuğun kâşifliğini yaşıyorum, heyecanını duyuyorum her yeni ilkte... İlk diş, ilk adım, ilk sözcük, ilk gülüş, ilk yazı, ilk karne ve kimbilir daha nice ilk?...

Onun o büyülü, eşsiz kokusunun dünyanın hiçbir parfümünde bulunmadığını biliyorum örneğin. Gülümsemesinin kalbimi nasıl ısıttığını, mutlu olduğu anlarda gözlerindeki ışıltıyı dünyanın hiçbir nimetine değişmeyeceğimi, onun mutluluğunun dünyamı nasıl aydınlatıp ışıl ışıl yaptığını, uyurken nefesini dinlemenin mutlulukların en büyüğü olduğunu, canı yandığı zaman yüreğimin nasıl acıdığını, hasta olacak diye korkmayı, hastalandığı zaman çaresizliğin, bir şey yapamamanın ezikliğini, ona bir şey olacak diye endişelenmeyi, ellerimi sımsıkı ellerinde tutarken duyduğu güveni hissetmeyi, sadece onun için yaşamak istediğimi biliyorum artık.

Geceleri o uyurken yanına uzanıyorum, ona sarılıp, nefesini dinliyor, uzun uzun onu seyrediyorum. Yanında olduğumu hissedip kollarını boynuma doluyor, yanağını yanağıma koyup yüzümü okşuyor. Uyurken bile beni öpüyor. Tarif edilemez bir sevgi ve huzur kaplıyor içimi ve her defasında yeniden ne kadar şanslı olduğumu, ona sahip olmanın en güzel düşlerimden bile daha güzel olduğunu düşündürüyor bana. O, benim kızım, dünyalara değişmeyeceğim, hayat enerjimin gücü, yaşamımın anlamı, yüreğimin sevinci, gözlerimin ışığı, duyduğum en güzel şarkı, dinlediğim en güzel şiir, okumaya başladığım en güzel kitap benim için. Evet, o benim kızım ve tıpkı benim onun sevgisini taşıdığım gibi, benim sevgimi taşıyor yüreğinde.

İlk kez " Annem" dediğinde, bu sözcüğün asla ve hiçbir şekilde daha güzel söylenemeyeceğini, hiçbir sözcüğün bu kadar anlam yüklü olamayacağını, bu kadar çok şeyi tek başına ifade edemeyeceğini düşündüm. Ve tek bir sözcüğün bana ne kadar büyük bir güç verdiğini, anlam yüklediğini... Onun için her şeyi yapabileceğimi, her şeyi değiştirebilecek gücüm olduğunu, cesurca ve hiçbir şeye boyun eğmeden savaşabileceğimi hissettim. Sadece benim olan bu küçük melek daha huzurlu, daha mutlu ve daha iyi yaşayabilsin diye.

Evet, özlemlerim vardı, beklentilerim vardı. Ama artık daha çok şey bekliyor ve istiyorum hayattan. Güneş daha çok parlasın istiyorum örneğin, tüm dünya yemyeşil bir cennet olsun, kuşlar hiç durmadan şarkılar söylesin, insanlar daha çok birbirini sevsin; tüm kötülükler, kavgalar, savaşlar silinsin yok olsun, dünya güzelliklerle sevgiyle dolsun; acılar, gözyaşları, umutsuzluklar bitsin, dinsin istiyorum. Ve bunları bütün insanlar özellikle de bütün çocuklar sevgiyle, mutlulukla, barış içinde, özgürce yaşayabilsin, hayatları güzelliklerle dolu olsun diye istiyorum. Sevgiyi ve dostluğu bütün insanlığın yüreğine yazmak adına istiyorum, sevgi ve barış dolu yüreklerle...

Elimde olsaydı eğer, mutluluk tozu serpiştirirdim gönüllere. Silerdim tüm acıları, korkuları, sonsuza dek yalnızlıkları. Herkesin birbirine saygıyla sevgiyle baktığı günler inşa ederdim yeniden, bir dostluk seli belki başlayan bizden, sarıp kuşatan dünyayı yeniden. Belki çocukça ama aslında hepimizin içinde yok mudur, kötülerin kaybettiği iyilerin kazandığı masallar. Hep biryerlerde aramaz mıyız huzur dolu, bize mutluluk verecek o ülkeyi. Belki tek başıma bunları başarmam mümkün değil ama inanıyorum ki, hayatının bir yerinde bütün insanlar aynı şeyleri isteyip, aynı şeyleri özleyecekler ve o güzel dünyayı inşa edecekler elele. O masum, sevgi dolu, aslında hepsi gerçek birer melek olan çocukları daha mutlu yaşayabilsin diye. Mutlulukla ışıl ışıl yanan gözler, tertemiz yürekler adına...

Bunca yıldır içimde saklı kalmış, varlığından bile haberdar olmadığım bütün duyarlılıklarım birer birer ortaya çıkmaya başladı kızımın varlığıyla. Artık daha güçlü hissediyorum kendimi sırf onun için. Tüm haksızlıklarla savaşabilirim artık, istediğim her şeyi başarabilirim. Umutsuzluk diye bir şey olamaz, en zor şartlarda bile bir umut, yaşama sevinci mutlaka vardır biliyorum. Çünkü, artık ben bir anneyim ve annelik gibi çok önemli, çok değerli, kutsal ve çok özel bir misyonu taşıyorum.

Yaşamımın sevinci, hayatımın anlamı kızım!... Hayatı ve insanları daha çok seviyorum artık, her şeye karşı daha duyarlıyım; Seninle en güzeli, en iyiyi yaşamak yaşatmak için... En çok ve sadece senin için. İşte sevginin mucizesi bu olsa gerek!...

REZZAN SAİTOĞLU