Sevginiz daim olsun

Tüm sevgililer birbirlerine küçük hediyelerle, jestlerle sevgilerini ifade etsinler diye "Sevgililer Günü" yapmışlar,... İyi gayet hoş da; sevgilisi olmayanlar her 14 Şubat geldiğinde ne hissediyorlardır acaba? “Bu yılda sevgililer gününü yalnız geçiriyorum” diye hüzünleniyorlar mıdır… Ee, öyle "arkadaş, sen de bul ol zaman bir sevgili" demekle de sevgili bulunmuyor" sonuçta... Bu işler kader kısmet işi…

Elbette ben de tüm sevenlerin sevgililer gününü yürekten kutluyorum. Sevmek ve sevilmek en güzel duygu…Sevgileriniz daim olsun…

Fakat yine de ben sevginin her yıl belirlenmiş bir günde ve çoğunlukla da yanında maddi bir hediye ile ifade edilmesini anlamlı bulmuyorum. Çünkü özellikle gençler arasında bu hediye işi artık bir zorunluluk ve mecburiyet haline gelmiş durumda... Özellikle bayanlar tarafından illaki bekleniyor... Hele bir hediyesiz, kuru kuruya kutlansın, vay erkeklerin haline !!!

Oysa bence; ortada hiç bir sebep yokken, dupdururken, sırf o an içinden geldiği için sevgiliye alınan bir hediyenin değeri asla tartışılmaz. Çünkü içinde mecburiyet yoktur, "yarın sevgililer günü, acaba ne alsam, nelerden hoşlanır" düşüncesi, tasası yoktur. Sıradan bir günde alınan hediyede, sevdiğini o an içinde hissedip, onu mutlu etme isteği vardır sadece... Ve bu duygu inanın olduğu gibi karşı tarafa da geçer...

Diğer yandan şöyle bir geriye dönüp baktığımda, yaş ilerledikçe ve şartlar değiştikçe sevginin adres de değiştirebildiğini görüyorum... Mesela küçük bir çocukken ailenizi seversiniz, en çok da annenizi... Her şeyinizdir o sizin için. Onun için yapmayacağınız şey yoktur. Sonra bir sevgiliniz olur, sevgilinizi çok seversiniz. Gelece dair tüm hayallerinizde o yer alır, ama anne sevginiz de aynı ölçüde devam eder, eksilmez... Gün gelir evlenirsiniz, bu kez eşinizi çok seversiniz. Artık eşiniz herşeyinizdir, tıpkı anneniz gibi... Fakat bir gün çocuğunuz olduğunda ona olan sevginiz, tüm sevgileri aşar... Anneniz, sevgiliniz, eşiniz... Hepsi bir anda ikinci sıraya yerleşir. Allah’dan sonra en büyük sevgidir herhalde evlat sevgisi…Fakat yanlış anlaşılmasın; bu demek değildir ki artık annenizi, sevgilinizi ya da eşinizi sevmiyorsunuz. Elbette ki herkesin kalbinizdeki yeri başkadır. Ama bir seçim yapmanız gerekse seçiminiz tereddütsüz çocuğunuzdan yanadır.

Ayrıca özellikle vurgulamak isterim ki sevgi; sadece güzel bir duygu değildir; aynı zamanda en büyük, en önemli ihtiyaçtır... Sevgiden yoksun büyüdüğümüzde veya sevgisiz kaldığımızda tüm yaşamımız olumsuz etkilenir. Bu eksikliği ve bu eksikliğin yaşamımızdaki etkilerini ise ömür boyu hissederiz.

Son söz olarak, çeşidi ne olursa olsun; yüreklerde sevgi hep olsun diyelim...

Sevmenin ve sevilmenin herkese nasip olması dileklerimle,

Sevgiyle kalın...