Sevgisiz doktor

Elinde evraklar, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastane koridorunda ilerliyor, kafasına takılan soru içini kemirmeye başlamışken daha önce muayene olduğu doktor karşısına çıkmaz mı?

"İyi olacak hastanın doktor ayağına gelir" sözünü hatırlıyor birden. Topu topu, on saniyelik cevap gerektiren soru.

Üniversite öğrencisi hasta kız, tam bayan doktora yönelince, doktorda bir surat bir surat, yolunu değiştiriyor. Hasta, olanca çeviklik ve mahareti ile adımlarını sıklaştıran doktorun yanında aynı hızla yürümeye başlıyor.

"Bir saniye doktor hanım"

Doktorun suratı asıldıkça asılıyor. Bu surat, dağınık ve yağlı saçlarla uyumlu. Hasta kafasına takılan soruyu sormaktan o an vazgeçiyor. İçinden,

"Senin doktorluğunu sevsinler" sözü geçiyor.

Bakın şöyle çevrenizdeki doktorlara kaçının yüzü gülüyor?

Kaç tanesi güler bir yüzün hastaya pozitif bir enerji verebileceğinin farkında?

Kaç tane doktor hastasını eskiden olduğu gibi, dinliyor ve içten muayene ediyor?

Kaç doktor konuşmaları ile hastasına moral veriyor?

Daha sekiz yaşında başlayan sınav kovalamacası ve uzun bir süreç içinde elde edilen bir meslek. Tıp fakültesi gibi oldukça yüksek puan gerektiren üniversite giriş puanını elde edebilmek için yaşam boyu hiç bir sosyal etkinliğe katılmaya, kitap okumaya ve insan ilişkilerine zaman kalmayınca ve aynı şekilde yetişmiş hocaların elinden öyle doktorlar yetişiyor.

Oysa, her şeyin başı insan. İnsan için eğitim ve sağlık. Bu yüzden, öğretmenlik ve doktorluk mesleği en önde geliyor. Günümüzde doktorluk mesleğine, kariyerden ve iyi bir yaşam elde etmekten daha çok, bu mesleğe para olarak bakılıyor ve çoğu para kazanıp zengin olmak için doktorluk mesleğini seçiyor. Hipokrat yeminini icat edenlerin kemikleri sızlıyor.

İnsan, zengin olmak için, ticaret, imalat, üretim dallarını seçmeli. Doktorluk mesleğini değil. Hüseyin Seyfi