Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Ocak '08

 
Kategori
Doğal Hayat
 

Sevgiye hasret

Sevgiye hasret
 

ONLAR KANATSIZ MELEK


"Duyulmasını istediğimiz bir sevgi mesajı iletmek istiyorsak, bunun gönderilmesinden başka çare yoktur. Bir lambanın yanmaya devam etmesini istiyorsak ona sürekli gaz doldurmamız gerekir"

Sevgi üzerine yazılacak çok şey var .Çünkü sevgi kelimelerde ifadesini asla bulamayacağı eşi ve benzerinin olamayacağı aslında herkesin bulduğunu sanıp da kaybettiği büyük bir olgunluk ister. Çok uzakmış gibi gelir bize asla elle geçiremeyeceğimiz bir duyguymuş gibidir. Halbuki sevgi istediğiniz zaman sizin yanınızdadır. Bu bir dokunuş bu hiç tanımadığınız bir insana gülümseme ve birilerine yardım etmektir. Çoğumuz sevgiyi genellikle eşimize (ki), sevgiliye ve ailemize çocuğumuza duyduğumuz duyguyu ifade ettiğinden bundan başka yerlerde de sevgiyi aramayız.

Kimimiz sevgimizi sözcüklerle ifade eder kimimiz de davranışlarımızla ifade ederiz. Ama şimdi bakıyorum da kimse kimseye sevgisini bile vermek istemiyor. Her sabah asık insan suratı görmek her akşam yine aynı asık suratlı insanlar hiç değişen bir şey yok. Acaba artık biz insanoğlu sevgimiz gibi değerimizde mi paylaşmak istemiyoruz? Artık paran varsa selam var efendim paran yoksa sana sevgi de yok. Çok acı ama gerçekler bunlar. İnsanoğlu git gide içindeki sevgisini kaybediyor ve bu da artık insanların birbirlerini çekemeyecek boyuta getiriyor.

Bugün dışarıda milyonlarca aç insanımız var ve en çok da çaresiz dışarda bırakılmış çocuklarımız. Çocuk esirgeme kurumundaki çocuklarımız. Onlar sevgiyi hiç görmediler. Oradaki birinin onunla ilgilenmesi ve gülmesi ile mutlu belki bunları da görmüyorlar. Belki her gün azarlanıyorlar belki her gün ağlıyorlar ve sonuç olarak da sevgi tam olarak onlara ifade edilmediğinden onlar da aradıklarını şiddette buluyorlar. Çünkü şiddete maruz kalabiliyor olabilirler. Kimsenin dünyaya geldiğinde ailesini seçme gibi bir şansları yok. O çocuklarımız sadece dünyaya getirilmiş ve hiç bir suçları olmayan masumlar. Onların o kadar ilgi ve sevgiye ihtiyaçları var ki. Küçük bir bebek düşünün ki daha annesinin kokusunu duymamış ve hatta her gün bir başkasının kokusunda o kokuyu aramakta. Çok uzak değiller bize ve ayrıca çok maliyetli de değiller.Sadece bir dokunuş, bir ilgi. Fazla bir şey değil.Onlara sevgi sunmak çok mu zor. Onların ne suçu var. Ben hep şunu derim (bu tabii benim kendi düşüncem): dünyaya bir çocuk getirmektense dünyaya gelmiş olan bir çocuğun hayattını kurtarmak bence daha makbul bir iş. Çünkü hem dünyaya gelmemiş olan çocuğa hem de dünyaya gelmiş olan çocuğa iyilik edilmiş olur. Onlara sahip çıkalım. Onların sadece sıcak bir yuvaya ve sevgiye ihtiyaçları var. Gelecek çocuklarımız olduğundan ; geleceğimize onlarla sahip çıkabiliriz.

 
Toplam blog
: 48
: 2363
Kayıt tarihi
: 30.07.07
 
 

1982 Ankara doğumluyum.  Hayatta farklı pencereden bakan ve hayattı seven biriyim. Yalanda dola..