Sevgiyi aramayın

Sevmek... Büyük sorumluluk istiyor. Emek vermek gerekiyor. İlgilenmek gerekiyor. Zaman harcayıp olgunlaştırılması ve sonuna dek sahip çıkılması gerekiyor. Ve de çok zor bulunuyor. Tıpkı gökkuşağı gibi. Nadiren çıkıyor ortaya ve çabucak kayboluyor. Narindir sevgi, çabuk kırılır. Bencilliği kabul edemez. Pes etmek yakışmaz sevgiye... Hatta bilinen bir söz vardır ya ‘’Sevmek sevilmeme riskini göze alabilmektir ‘’ diye... Belki bunu bile göze alabilmektir bazen... ZOR YANİ !. . .

Her defasında buldum sanıp tüm iyimserliğinizle güvenirsiniz ve tüm benliğinizle sımsıkı sarılırsınız o en değerli duyguya. Bir umutla. Belki bu defa gerçektire inanmak istersiniz. Sonra kaçınılmaz son çıkar karşınıza ‘’HAYAL KIRIKLIĞI’’

Yoksa artık süresi mi var sevgilerin? Süre bitti, sevgi gitti...

Değişen nedir peki? Nerede o unutulmaz sevdalar, aşklar, vazgeçilmezlikler?

Gerçekten artık sadece filmlerde, romanlarda ve şarkılarda mı arayacağız?

Umudumuz kırılıyor yavaş yavaş...

Aldanmalar, aldatmalar... Acıyı sevda sanmalar...

Sevgiler bencilleşti. Herkes almak istiyor. Alabildikleri oranda da seviyorlar.

Yaşamlar kişiselleşti. Ben + Sen = Biz olamıyoruz artık. Belki de ondandır...

Kısacası sizi bilmem ama ben aramaktan vazgeçtim. Belki bir gün o bizi bulur..

Beraber yaşlanıp, beraber ölmek isteyeceğimiz bir sevda...

( Bulanlar; aman sahip çıkın sevdanıza.)