Sevgiyi beklerken geçen zaman

Sevgi ve Zaman İlişkisi

Hangimiz zamanı yaşarken beraberinde de sevgiyi yaşamak istememişizdir ya da sevgiyi yaşarken geçen zamanı kaçırmak istememeyi dilememişizdir?

Ama bir açıdan bakılınca bunlar zaten bizimle değil mi? Zaman bizle ve sevgi içimizde değil mi? Yeterki sevgimizi akıtacağımız obje olsun isteriz. Pardon galiba insan doğasını kaçırıyorum burada bütün bunları bulsak da yetinecek miyiz? Her türlü mükemmelliği o anda beraber yaşama isteğimiz olmayacak mı? Benle kalsın aynı zamanda kalsın ve aynı duygularla kalsın ve hep böyle kalsın. Ve belki de o anda bile sevgiyi bulduğumuz halde geçen zamanı irdelemekten ya da zamanı irdelerken kaçan sevgiden kim sorumlu.

Bir de şu yön var. Burada bunları irdelerken ve kaçan bir şeyler varsa suçlusu kim zaman mı, seven mi, sevilen mi? Ya herkes ya hiç kimse ama galiba bir ironi olarak tek suçsuz zaman olacak gibi. Çünkü o ne kişiye ne kişilere ne sevgiye ne aşka ne sevgiliye ne sevene ne sevilene bağlı. Peki ne yapmak gerekir.

İşte insan doğasını ülkemizde çalışan bir kaç kişiden biri olarak değişken değişken değişken bir doğa ve cevabı kişiden kişiye göre değişen bir olgu bu. Ama kendimizi belki bunun içinde bir yerlere koymak gerekir ve kaçan zamanı değil sevgileri yakalamak aşkı yakalamak ve hissetmek belki bu süreçte yaşayabilecek en doğru gibi görünüyor buradan bakılınca. Ha bu kolay mı diyenlerin olduğunu hissediyorum. Soranlara sevginin kolay olduğunu söyleyemediğim gibi bunu yaşayamanın da kolay olduğunu söyleyemem. Ki bunların belki en kolay olmayanı da ayrılık olacaktır. Yaşayanlara kolay gelsin diyeceğim. Ve belki bu konuda bilgiler paylaşılabilir belki bireysel olarak çözümler olduğunu düşünsem de. Çünkü sevgi küresel anlamda bir duygu ise ayrılık da öyle. Aaa bakın bir tanıdık olgu daha zaman. Yine çıktı karşımıza belki şunu demek için ayrılığı beklerken geçen zaman ya da zaman geçerken yaşanan ayrılık.

Hadi tüm bunları bir karalım ve cümle kuralım. Zaman bendedir ve zaman bana bağlıdır aynen sevgi bana ayrılık bana bağlı olduğu gibi. "Zaman bir su"dur derler. Belki akıp gitmesinden belkide suyun devamlı akıp yolunu bulmasındandır bu benzetme. Evet su akar yolunu bulur, zaman geçer yerini bulur, sevgi yaşanır ve ayrılık bunun ikizi gibi her zaman hissedilir ve zaman, su, aşk, sevgi, ayrılık; şeytan yada melek beşgeni olarak devamlı başucumuzda kalbimizde yada ruhumuzda hissedilir ve hissedilecektir. Zaten insan olmanın bir özelliği değil midir bütün bunlar?

Darısı sevenlere ve severken ayrılığı değil o anı zamanı yaşayabilenlere yada darısı ayrılanlara ve ayrılırken sevgiyi o anla beraber daima yaşayabilenlere.