Sevilen öğretmenlerdendi

İnsanların gençlik hayatında etkili insan sayısı azdır. Çevremize bakınca yetişme çağında ki gençlerimiz kendilerine uyan örnek kişiler aramaktadırlar.

Doğrudur, aranmalıdır da okul çağlarında bize yakın duran, derdimizi anlayan, bizimle konuşan en azından öğrencisine değer veren öğretmenler unutulmazlar.

Sporcu kimliğiyle okulumuzda göreve başlamıştı. Efsaneydi okulumuza geldiğinde. Futbol oynadığı, çevrede onun gibi kaleci olmadığı hep konuşuluyordu.

Okulumuzun adını sanını duyurmuştu toplumun tüm kesimine. Sporun farklı dallarında uğraştığını biliyorduk.

En azından bize değer verdiğini anlardık. Okul hayatından bizleri tanıyanların çoğu oynağımız maçlardan hatırlıyorlar.

Sınıflar arası maçlar yaptırırdı. Okul denince bana okulun cazip gelen tarafı maçlardır. Arkadaşlarla bir araya gelince hala sınıflar arasında yapılan maçları konuşuruz.

O zamanlar işin içinde olmadığımızdan organizenin ne kadar zor olduğunu kavramamışım. Hayata atıldıktan sonra maç yapmanın, takım oluşturmanın ne kadar zor olduğunu öğrendim.

Hayranı olduğum, duyduğum özelliği vardı. Annesine sahip çıkmasıdır. Bizler öğretmenlerimizi unutmamalıyız. Bahsettiğim öğretmenimizin 1985 yılından sonraki hayatını bilmiyorum.

Geçen gün Burdur yerel gazetelerini okurken siyah zemin üzerinde ölüm haberi vardı. O gün yazayım dedim ama zamanım bazı sebeplerden dolayı yetmedi. Nasip bugüneymiş demek ki.

Kaybettiğimiz bizim için çok değerli olan beden eğitimi öğretmenliğimizi yapmış olan Ahmet Yaprak dal’dı.

Kendisine Allahtan gani gani rahmet diliyorum.

Görevine başladığında öğretmenimizin çevikliğini gören, hareketlerini izleyenler ölümü düşünmezdi. Ses ondaydı, maharet ondaydı. Sahada da, sınıfta da bizlere iyi dersler verdi.

Sosyal hayatının sadece okula ev arasının olmadığını bize o öğretti. 19 Mayıs hareketlerinde okulumuza en çok alkışı aldırdı. Çalışmayı öğretti.

Spor yapmanın sosyal hayatta kendimize artı kazandıracağını anlatırdı. Bu sözünün çok doğrunu yaşıyoruz. İnsanların asıl mesleğinin yanında bazı aktivitelerde kendini yetiştirmeli.

Elbette insanlar ölecektir.

Mezun olduktan sonra kendisini görmek nasip olmadı. Ama hep iyi insan olarak içimde yaşayacaktır. Öğretmen olarak, beden eğitimi öğretmeni olarak ilk öğretmenimdi. Hep spor yaparken kendisine uymaya çalışmışımdır, çalışıyorum.

Konuşmasıyla, örnek kişiliğiyle, bize değer vermesiyle en önemli öğretmenlerimizdendi. Hafta sonları beden eğitimi araçlarını bize güvenerek bırakması bizim için en büyük nimetti.

Futbol topu, voleybol topu, masa tenisi raketlerini emanet etmesi gibi.

Kaleciliğine bazı turnuvalarda şahit oldum. Kalecilik yaptığını her hareketinden sezebilirsiniz.

Gönül isterdi ki, karşılaşalım, konuşalım. Karşısında saygılı olarak duralım. Hayattan anlatsaydı. Nasip olmadı.

Namazına gidebilseydim. Namazına katılmakta nasip olmadı. Vefatını geç öğrenince yapacağımız dua kaldı.

Kendisine Allah rahmet eylesin. Kederli ailesine sabır ve baş sağlığı diliyorum. Ahmet Yaprakdal bizim için mütebessim, hareketleri yapamadığımızda kızmayan, sabırlı davranan iyi insan olarak hatırlanacaktır.

Ölüm mutlak kaçınılmaz. Ne kadar güçlü, ne kadar yetenekli olsak, ne kadar makam mevki sahibi olsak ölüm var.

Ölümün sonunda imam tarafından cemaate merhumu nasıl bilirsiniz sualine? Gür seslerle iyi biliriz sözünü duymak ister insan.

Şüphesiz ben orada olsaydım, uygun üslupla iyi biliriz derdim. Allah cennette kavuştursun.