Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Ekim '10

 
Kategori
İlişkiler
 

Seviyorum O Halde Varım

Seviyorum O Halde Varım
 

"Sevgi olmayınca insan, insan olarak yok demektir. Seviyorum, ya da seviyorum o halde varım diyebilmektir gerçekten varolmanın özü."*

Bir kadın tanıdım. Çok güzel gülen bir adama aşık olmuştu. Tek özelliği çok güzel gülmesi değildi elbet. Ama onun aşık olmasına yetecek bir ayrıcalık, bir farklılıktı bu. Bir gülüşe sevdalanmıştı o. Gerisi umurunda bile değildi...

Bir gün adam, genç kadının gözlerinin içine bakarak o inanılmaz gülümseyişi ile, "Evlen benimle!" dedi.

Evlendiler...

Bir süre sonra kadın adamın gülmeyen diğer yüzünü gördü! Katlanamayacağı kadar zor günler bekliyordu onu. Ama o hiç şikayet etmeden, sessizce katlandı. Her seferinde adam gülümseyerek gözlerinin içinden yüreğine doğru akıp gidiyor ve " Seni çok seviyorum!" diyordu. "Ben, beş para etmez herifin tekiyim, özür dilerim!"

Kadının olağanüstü sabrının tek dayanağıydı bu sözler. Kendi sevgisine olduğu kadar sevildiğine de inanıyordu çünkü. Tüm olumsuz koşullara rağmen mutluydu. Zaten kim dikenleri olduğu için gülü sevmekten vazgeçebilirdi ki?

Yaşamın ona verdikleri karşısında o da bir şeyler vermek istiyordu yaşama. Sahip olduğu tek şeyi, sevgisini verebilirdi ancak. O da öyle yaptı. Sevmekten hiç vazgeçmedi!

Böylesine derin sevdalar hep filmlerde, romanlarda olmuyor tabii. Gözümüzün önünde, yaşamın içinde, hemen yanıbaşımızdaki hayatlarda bilmediğimiz ne aşklar yaşanıyor... Bazıları bize "Yok artık!" dedirtecek kadar trajik bile olsa gerçekleri bilemediğimizden yaşananlara anlam veremiyoruz.

Herkes aşkı kendince yaşadığından mutlu olup olmadıklarını da sadece kendileri bilebiliyor.

Biz sadece uzaktan izliyoruz...

* Vedat Günyol

 
Toplam blog
: 235
: 2079
Kayıt tarihi
: 26.09.07
 
 

Burada yazarken kim olduğumuzun, ne olduğumuzun bir önemi olmadığını düşünüyorum. Önemli olan yaz..