Seviyorum

…Bir gün, içimden seni terslemek geldiğinde, yutkunup susacağım… Seni seviyor olmam, bana terslemek hakkını vermez. Cömert ve destekleyici olmasam bile, en azından yolunda engel oluşturmayacağım… Seni sevmek demek, büyümeni istemek demektir. Kendi sorunlarımı sana yüklemeyeceğim… Eminim, senin de yeterince sorunun vardır... Benimkilere ihtiyacın yok. Sevgim senin hayatını kolaylaştırıyor olmalı, zorlaştırmamalı. Her zaman, haklı çıkmak zorunda değilim… Ben kaç kere haklı çıkarsam, sen de bir o kadar haklı çıkabilirsin…

Sevmek, birbiriyle paylaşmak demektir… Ben haklı olduğumu zaten biliyorsam, o zaman senin görüşünden bir yarar sağlayamam… Her zaman gösterinin yönetmeni ben olmayabilirim. Sevgi inişli çıkışlıdır… Bazen teslim olmaya ihtiyacım olur, bazen de kontrolü ben devralırım.

Kusursuz olmak zorunda değilim… Sen de değilsin. Sevgi, insanlığımızın bir kutsamasıdır.. Yoksa kusursuzluğumuzun değil. Seni değiştirmek istemekten vazgeçebilirim... Eğer seni hayatımda istiyorsam, ikimiz içinde en iyisi, seni olduğun gibi kabul etmektir. Sevgi demek, bir arada büyümek ve ilerlemek demektir… Kimseye suç yüklemeye ihtiyacım yok. Kararları kendi tecrübelerine dayanarak veren bir yetişkin olduğuma göre, kötü bir kararımın sorumluluğundan da yalnız ben suçluyum…

Sevgi, sorumluluğu gerekli yere yükler. Beklentilerimden vazgeçebilirim… Dilek başka şey, beklemek başka şeydir… Birincisi umut verir, beklemek acı verebilir. Sevgi beklentilerden arınmıştır… Sevmek, tecrübelerin en yücesidir. Onsuz hayatın boş ve anlamsız olduğunu, er geç hepimiz anlarız. Sevgi her çabaya değer. Ara sıra karmaşıklığı, emin olamama duygusunu ve acıyı getiriyor olsa bile… Sevdiklerimizle birlikteysek, insanlarla nefes alabiliyor, eğer yaşıyorsak, sevmek için yeterli bir nedenimiz var demektir... Herşey sevgiyle başlar.