Sevmek ayıpmış, bir zamanlar!..

Nasılmış efendim,annesi kızımı vermem demiş!
Oğlan okumuş, ama işi yokmuş o sebeptenmiş güya öylemi?
Kaldırım mühendisi bile demişsiniz peşin, peşin!
Oğlanın annesi de,kız çok güzel amma çok çıtkırıldım.
Ev işi bilmeeez,çocuğu olsa bakamaz demiş!
Kreş ne güne duruyor,a canım,üç güne bir temizlikçi kadın.
Ojeli parmaklar,ooooh değme keyfine.
Olmaaaz bu iş deyip kestirip atmışsınız,be teyzeciiim!
Çöp çattınız ya çok zaman,zamane illede sizler gibi mi olacak?

Çok bilmişler siziii...

Kendi hallerine bıraksınız,onlar bulurlar kendi yollarını!

Neden karıştırıyorsunuz ortalığı?

Peki biz öylemiydik dersiniz ya, hep böyle durumlarda!

Anamız ağladı beeee!

Bir yandan koca kahrı,diğer yandan çocuk mızmızı!

Canımız çıktı vallahi!

Tencere kaynattık şükür!

Yamalıklı donla büyüttüm ben onlarıııı!

Eee, tamamda hanım teyze,bu zaman o zaman mı?

Sen o zaman açtınmı ki başını?

Savurdunmu ki saçlarını şööööyle bir?

Saç boyası falan ha ?

Hani şööööyle kırıtmalar.

Neylesin sizi o zaman ki kocalar?

Gün yüzümü gördüler,garipler.

Gittiler pavyonlara!

Sarışınlara dadandılar..

Vurdular rakının gözüne gözüne!

Siz ne yaptınız kahırlanmaktan başka?

Boyunu posunu seveyim dediniz, sözde.

Ama sevemediniz,ayıptı çünkü.

Koluna giremediniz günahtı çünkü.

Eee, şimdi öylemi ?

Kızlar erkekleri parmağında oynatıyorlar vallahi….

Sizler kendi derdinize yanın!!!!