Sevmek bir hastalık mıdır?

Sevmek neydi? Masallarda dinlediğimiz, şarkılarda duyduğumuz ve filmlerde izlediğimiz gibi bir şey miydi?

Mecnun’u çöllere düşürecek kadar, Ferhat’a dağları deldirecek kadar güçlü bir şey miydi?

Gerçekten var mıydı?

Bazen yüreğimizin heyecanla çarpmasına neden olan, ellerimizi titreten, uykularımızı kaçıran, yemeden içmeden kesen bir hastalık mıydı sevmek?

Sevgilinin hayali sürekli gözlerimizin önündeyken elimizdeki işimize konsantre olmakta güçlük çekmek, etrafta söylenenleri duymamak, söylenilen şeyi ikilettirmek, kendi kendine gülmek ve ardından garip bakışlarla karşılaşmak, okuduğunu anlamamak bu hastalığın belirtileri miydi?

Sevmekten kaçarken kendini bir anda onun kollarında bulmak, sıcaklığıyla sarhoş olmak, huzurunda dinginleşmek…

Yüreğinin bir başka attığını hissetmek, aynalarda kendini seyretmek, sürekli aşk şarkıları dinlemek…

Birdenbire bağırarak içinizden şarkı söylemek geliyorsa bu neye delaletti?

Tuhaf bir coşkunluk içinde bitmek bilmeyen bir enerji hissetmek…

Sürekli onunla bununla şakalaşmak, hatta yersiz gülmek…

Kalkıp kendi kendine dans etmek…

Bir sürü çılgınlık yapmak; bu hastalığa yakalandığımızın göstergeleri miydi?

Sevmek neydi? Gerçekten var mıydı?

Yoksa sevmek tedavisi mümkün olmayan bir hastalık mıydı?

Olmasını istediğimiz, olsun diye yalvardığımız bir dua mıydı?

Kendimizi mi kandırıyorduk yoksa var diye, inanmak mı istiyorduk var olduğuna?

Cevapları zaman verecekti bize, herkes kendi cevabını bulacaktı kendi yaşamının içinde.