Seyredenlerin gözlerinde seyredilenler

Üç dört beş kişi oturmuşlardı gölgede, akşam güneşinde geçen kadınları, kızları seyrediyorlardı; sen de seyredenleri izliyordun; seyredenlerin gözlerinden seyredilenleri.

Tabureleri rengarenti.

Hepsi bir örnek giyinmişti.

Sakız çiğneyip gülerek, kahkahalar atarak konuşuyorlardı.

Önlerinden geçip giden kadınlar ve kızlar onlardan rahatsız oluyorlardı ya da olmuyorlardı; belirsizlik.

Kadınlar ve kızlar bu tip erkekleri oldukları gibi kabul edip, yok sayıyorlardı.
Yok sayılanlar arada bir ayağa kalkıp güneşe çıkıyorlardı, güneşe çıkanları içeriden izliyordun, elinde bir bardak soğuk suyla.

Şimdi çay içiyorlardı o tip erkekler, o tip kadınlar, kızlar önlerinden sürekli geçip giderlerken.

Niye kadınlar ve kızlar sürekli gelip giderler? diye sordun yanındakine.
Yanındaki de çay içiyordu, çok şekerli.

Güneş çekilince, ay çıkınca ortadan kayboldu o tip erkekler; ama kadınlar ve kızlar devam ediyorlardı mesailerine. Artık senin de çekilme vaktin gelmedi mi?
Seyir yapışmıştı yakana, henüz benim mesaim bitmedi, dedin ötende dikilene, yıdızlar, yıldızlar iyice basınca terk edeceğim göğümü, inan.