Seyret gönlüm

Seyret gönlüm
Bak bu demlerde geçer
Sızlanmaya başladığında diz ağrılarından
Ve baston taşırken yanında
Hani şu geçen sabah yolda
Benzerken, durduk yerde gülümsediğin, kadına…

Seyret
Bak yeni farkına vardın ağaçların yapraklarının
Ve yağmurun bereketinin…

Sevmezdin oysa yağmuru,
Bozardı düzenini
Balköpüğü rengi
Uzun saçlarının,
Beğenmezdin yağmur düşmüş halini…

Güneşin yakışını severdin,
Bronz tene ne yakışırdı
O dekolte bluzlar
Ve kolların ne altın parlardı
Bronz tende o sarı ayva tüyleri…

Güneşin rengini teninde seyreden sen!

Seyret
Ve demlen…

Anladın artık nereden gelir
O güzelim altın sarısı!

Umurunda değil artık
Bozulan saçların,
Bak… Ne güzel yağıyor yağmur…

Çiçekler sırf sana verilmek için değilmiş
O yüzden severdi sanırım annen ve teyzen
Yaseminleri… Gülleri…

Hele ki hanımelleri…

Seyret gönlüm…

Demle kendini…
Hazırlanıştır bu sonsuza
Seyret ve demlen…

Tadın yaşadığın
Ve…
Damaklarda bıraktığın kadar…

Gülgün Karaoğlu
Eylül,22/07