Sezgilim

Sezgilim, öyle iyi bir kalbe sahipsin ki baktığında gözün içi görür. Az söyler çok şey anlatırsın, ayıpları gizlersin. Güzel huylarımı bana demez şımartmazsın. Bana ihtiyacın olduğunu da belli etmezsin. Yaptıklarımı verdiklerimi senin için değil iyilik ve yüce manalara saymamı tercih edersin. Şeytanın ve nefsin araya girip bizi birbirimize düşürmesine hep engel olursun sezgilim.

Ender şeyler, fiyatı parayla ölçülemeyecek varlıklar varken seninle içtiğimiz çayın, tüttürdüğümüz cigaranın hesabını yapmam nasıl bir alçalış öyle. Hem sen muhtaçken ve elinde ruhsat olmadan kendi yaranı bile saramıyorken bu düşünceyi kendime durak yapmak ne kadar kötü sezgilim.

Var olan şeyler olmayanlara göre çoktur, saymakla bitmez. Sezgilim, olmayanlar da var olanlara göre çok ona da bir ölçü biçilmez. Hayat hep birşeylerin peşinde bizi koşuşturur; hedeflere iter. Dünyada ihtiyar olduğu halde hala birşeylerin eksikliğini duyanlar var. Artık manevi azıklar toplamanın zamanı gelmedi mi? diye sormak lazım. Toplayıp biriktirdiklerimiz bizimle sonsuz bir aleme gelecek sevgili sezgilim. Oradaki güzel insanlar ve sen yine benim arkadaşım olun.

Sevgim çok sevgilim yok, ama sezgilim var ya bir ya beş