- Kategori
- Şiir
Shalimar
aynısıydı!!!!
İzmir’e döneceğim, izninizle ben gene!
Shalimar’ı kaybettim, ararım döne döne!
*
Baktım yerler Ayçiçek kabuğu ile dolu!
Dedim takip edersem bulurum doğru yolu!
*
Gerçekten de evinin önünde bitti kabuk.
Pencereden seslendi, çayın soğuyor çabuk!
*
Ne zaman haber almış, hemen demlemiş çayı!
İzmirliler hep böyle; kurtarmak zor paçayı!
*
Konukseverdir hepsi, bir de izzet-i İkram!
Görmüşün hali başka, onda asalet tamam!
*
Çayı getirdi ama yanında da bir çuval!
Çok şaşırdım yalan yok, dedim ki nedir bu hal?
*
Dedi uyurken bile, kalkar çekirdek yerim!
İki çuval çekirdek, dolu şimdi kilerim!
*
Dedim çekirdek yemem, ben fındığı severim!
Hergün bir avuç fındık, âdet üzere yerim!
*
Reklamı çıkıyor ya , utanıyorum şimdi!
Diyecekler bu ne hal, eski hovarda kimdi?
*
Adımız şu an dokuz, inelim mi sekize!
Desene fındık haram, en az yirmi yıl bize!
*
Shalimarla anlaştık, aboneyim “en”lere!
Haftayı bırakacak, başlayacak günlere!
*
Bugünün blogeri Ahmet Balcı diyecek!
Benden de helalinden İzmir köfte yiyecek!
*
Sonraki sohbetimiz ”off the record” yazılmaz!
Hayırla andık sizi! Anlatsak da kızılmaz!
*
Buradan selam olsun İzmirli Shalimar’a!
Bizi unutma dedi, bekleriz ara sıra!