Sıcak sıcak

Birkaç gündür İstanbul'da çekilmez sıcaklar başladı. Çekilmemesinin sebebi, termometrenin gösterdiği rakamdan çok nem oranının yüksek olması... Kuru sıcağı bir biçimde vücut tolero edebiliyor da, neme karşı yapacak bir şey yok. İnsanın üstü başı yapış yapış olunca, rahatı ve huzuru kaçıveriyor.

Kışın soğuğuna karşı iyi kötü herkesin bir önlemi var. En dar gelirli aileler bile bütçelerinden "ısınma"ya bir pay ayırırlarken, sıcağa karşı para ödeyip serinlemek, henüz herkesin aklına yatar hale gelmedi.

Birçok işyerinde, hele küçük işletmelerde "klima" denen olay hâlâ lüks telakki ediliyor. Bir otomobil almaya şu kadar para ayıranlar, klima için artı bir ücret ödemek istemiyorlar. Taksicilerimiz bile böyle bir yatırımı gereksiz görüyor.

Bizim işletmecilik anlayışımız bakkal defteri sistemine dayalı. Aldığın parayla verdiğin para arasındaki fark "kazanç" kabul edildiği için,birçok esnaf bu yüzden kirasını, vergisini öderken zorluk çekiyor. Batanların çoğu da bu hesapsızlık yüzünden batıyor.

Oysa bir proje üzerinde gelir kalemleri ile gider kalemleri hesaplanıp yapılacak işin muhammen gideri ve kârı önceden belirlenebilse, çok daha farklı bir ticaret anlayışımız oluşacak.

Sıcak beynine vurunca insanın konu böyle dağılır gider tabii.

Evinde işyerinde, arabasında kliması olanlar, İstanbul'un bu sıcak günlerini biraz daha rahat geçiriyorlar belki. Ama yine de sokaklarda işi olanlar için henüz bulunmuş bir çözüm yok.

Kış günlerinin bu en sevimli, insanın içini ısıtan en bu güleryüzlü kelimesi "sıcak", yazın bir kâbus gibi çöküyor üstümüze... Sıcak sıcak bir çorba içmenin, sıcak sıcak bir simit yemenin verdiği o mutluluğu şimdi düşünmek bile istemiyoruz.

Bir de meslekleri gereği ateşin karşısında çalışmak zorunda olan insanları düşünün. Ekmek parası için nelere katlanmak zorunda kalıyorlar.