Sıcak yürek donmuş ayak

Güneş yıllık izin kullanır.

Ağaçlar, ölü taklidi yapar.

Evsizler sahiden ölür.

Kanadı olanlar göçmüştür çoktan.

Sobası olanlar kestane pişirir.

Buğulanmış cama resim çizer sıcak evin çocuğu.

Kış zengin mevsimidir.

Kayseri'de iş aramak için Mustafa Yılmaz(39) ve Süleyman Karakoç(30) yürüyerek yola çıkmışlar. Karla kaplı yolda mahsur kalmışlar. Süleyman Karakoç, Mustafa Yılmaz'ın takatsiz kalarak yürüyemez hale gelmesi üzerine ayakkabısını arkadaşına verip, çıplak ayakla Kızılören Beldesine ulaşmayı başarmış.

Yetkililere haber vermesi üzerine Jandarma ekipleri, köpek timleriyle birlikte yaptıkları aramada, Mustafa Yılmaz'ın donmuş olan cesedini Alihoca Yaylası'nda bulmuşlar.

Süleyman Karakoç'un ise soğuktan donan ayakları kesilecekmiş.

Demek ki; alın teriyle çalışmak için iş aramak gibi eskiden kalma bir alışkanlık hala sona ermemiş.

Demek ki; arkadaşının ayakları donmasın diye ayağındaki ayakkabılarını çıkarıp -kendi ayaklarını kaybetme pahasına- arkadaşına verebilmek gibi yüce bir fedakarlık duygusu hala ölmemiş.

Bir yandan canım yandı, içim acıdı bu habere, fakat diğer yandan hala hırsızlık yapmadan, yolsuzluğa bulaşmadan sadece emeğiyle para kazanma çabasında olan insanların varlığı mutlu etti beni.

Fedakarlığı ise gözlerimi yaşartacak denli yüce geldi. Bencilliğin, sadece kendi çıkarı için başkalarını gözünü kırpmadan alt edebilenlerin her yanı sardığı bir zamanda bu olay umut verdi bana.

Demek ki, insanlık ölmemiş hala.

Alizarin’den sevgilerle...