- Kategori
- Şiir
Sığ suların koynunda yaşamak
Neçe bulutlar gelir geçer
Sirrus öfke yüklü...
İsteriz ki üstümüze üstümüze
Umutlar yağdırsınlar sırılsıklam...
Biline ki;
Yurtsuz kentsiz yabanıl
Kanırtılmış o allame çınarlar...
Neçe güller solar ateşlerde
Vakitler yangın ertesi...
Anılar didişir kan revan
Pusatsız bir savaş mirası
Elde kalan...
Daha eşiklerde dilenciler dualarda:
Tanrım!
Azık torbasına bir dilim ekmek
Hicransa;
Olanca ağırlığıyla döver kıyılarımızı
Giden sevgideğerlerimizin ardından...
Neçe sular çürür
Oğulotlarında ahkam kesen
Ölüsevici metan
Ve karbonmonoksit gövdeli tanrılar...
Şimdi;
Nilüferler kadar ( k)öksüz
Sığ suların koynunda yaşamak...
Hazin bir yolculuk bu
Upuzun sayrık...
Ezelden gelip derinimizde
Fosilleşen aşk imparatorlukları
Tarihi yorgun kılan...