Sigara tiryakiliği esarettir

2004 yılının Ekim ayı idi, babam bir safra kesesi ameliyatından sonra meydana gelen komplikasyonlar nedeni ile komaya girdi, çok zor günlerdi ve kendi kendime dedim ki “Babam hayata dönerse bu sigarayı bir daha içmeyeceğim”, şükürler olsun babam hayata döndü ve ben üç yıldır sigara içmiyorum.

İlk günler ve haftalar çok zordu.

Yemeklerden sonra kuvvetle hissedilen bir sigara tellendirme duygusu.

İçkili muhabbetlerde rakının yanında arkadaşlık eden bir sigara.

Bunlar başarılı olmak için geçmeniz gereken sınavlar, kilometre taşları oluyor.

“Aman canım bir taneden ne olacak” diyen iyi mi kötü mü olduğuna karar veremediğiniz arkadaşlar.

Bir süre nikotin bantları yapıştırmıştım orama burama, o bantlarla öyle laubali olmuştum ki, hem bant takılı idi, hem de sigara içiyordum, ölmek işten değildi.

Sonra şunu fark ettim, ne hipnoz, ne nikotin bandı, ne nikotin sakızı sigarayı bıraktırabilir, sigarayı ancak sigara içmek istemeyen birinin iradesi bıraktırabilir.

İrade sahibi değilseniz debelenmeyin, sigara bırakmak o zaman rejim yapmaya benziyor, aradan bir süre geçince rejim yapanlar nasıl ki verdikleri kilodan fazlasını alırlar, sigarayı iradesiz bırakanlar da öyle oluyorlar, bir ay sonra daha fazla sigara içiyorlar.

Toplumda sigara içen insanlar kötü gözle bakmak doğru mu?

Eski bir sigara tiryakisi olarak bu soruya yanıtım doğru oluyor.

Çok kişi bilmez 70 li yıllarda belediye otobüslerinde bile sigara içilirdi, hatta tıkış tıkış dolmuşlarda bile. O günleri anımsayınca ahırda seyahat ettiğimi düşünüyorum.

Fakat işin ilginç yanı da tiryakiler için sigara insanın kolayca yanında taşıyabileceği bir cebe sığan keyif maddesidir.

Mesela alkolik olsanız şişeleri kolayca saklayamazsınız, obur olsanız ceplerinize yiyecek koyamazsınız, vs. vs. sigara böylesine kolay ulaşılabilen keyif maddesi.

Amerika’da açık hava lokantalarında sigara içebilmek için dört yanınızdaki masadan izin almanız gerekiyor.

Sigara içenlerin cenneti Avrupa idi orası da yavaş ama emin adımlarla sigarayı günlük yaşamdan çıkarmaya çalışıyor.

Ama tekrar ediyorum her şey gibi sigarayı bırakmak beyinde sona eriyor, bunu teşvik edici işler yapmak lazım.

Sanırım seneye İngiltere’de sigara paketlerinin üzerine morgta resimleri cekilmiş ceset resimleri konacakmış. Ne hoş olur, hem de en korkunçları konulsun ki insanlar almaya korksunlar.

Günde iki pakete yakın sigara içen ben üç yıldır içmeden duruyor ve sigarayı aramıyorsam siz niçin başarılı olmayasınız?